Apocriefe boeken/Baruch 3

Baruch 3
Auteur	Anoniem
Genre(s)	Religie
Brontaal	Nederlands
Datering	1906
Vertaler	Adolf Visscher (1686-1746)
Bron	Anoniem (1906) De apocriefe boeken. Uit de Hoogduitsche vertaling van M. Luther eertijds door Adolf Visscher in het Nederduitsch overgezet, [Amsterdam]: Nederlandsch Bijbelgenootschap, pp. 89-90. Zie Bestand:De apocriefe boeken p 089.jpg en Bestand:De apocriefe boeken p 090.jpg.
Auteursrecht	Publiek domein

De profeet Baruch Hoofdstuk 1 · Hoofdstuk 2 · Hoofdstuk 3 · Hoofdstuk 4 · Hoofdstuk 5 · Hoofdstuk 6 [89] [...] HOOFDSTUK 3. Voortzetting van het boetgebed. — Vermaning aan Israël om goddelijke wijsheid te zoeken.
	ALMACHTIGE Heer, gij, God van Israël, in dezen grooten angst en
2	nood roep ik tot u. Hoor en wees genadig, Heer, want wij hebben
3	tegen u gezondigd. Gij regeert immer en altoos, maar wij vergaan
4	door alle eeuwen heen, Almachtige Heer, gij, God van Israël, hoor nu
	het gebed van Israël, die in de kaken des doods zich bevinden, en het
	gebed der kinderen, die zich aan u bezondigd en naar de stem van den
	Heer, hunnen God, niet gehoord hebben; daarom is ook de straf steeds
5	achter ons geweest. Gedenk niet aan de misdaden onzer vaderen, maar
6	gedenk nu aan uwen naam; want gij zijt immers de Heer, onze God:
7	dus zullen wij, Heer, u loven. Want daarom hebt gij uwe vrees in
	onze harten gegeven, opdat wij uwen naam zouden aanroepen en in
	onze gevangenis u loven; want iedere misdaad onzer vaderen, die tegen
8	u gezondigd hebben, gaat ons ter harte, ons, die nu in onze gevangenis
	zijn, waarheen gij ons verstooten hebt tot een smaad, tot een vloek en
	gruwel, om alle misdaden onzer vaderen, die van den Heer, hunnen
	God, afgeweken zijn.
9	Hoor, Israël, de geboden des levens; geef er naarstig acht op, dat
10	gij wijsheid leert. Hoe komt het, Israël, dat gij in het land der heidenen
11	versmacht, dat gij in een vreemd land zijt, dat gij u verontreinigt onder
	de dooden, a dat gij onder degenen gerekend zijt, die in de onderwereld	Ps. 143 : 7.
12	varen. Dit is de oorzaak, dat gij de fontein der wijsheid verlaten hebt:
13	waart gij op Gods weg gebleven, zoo hadt gij wel altoos in vrede
14	gewoond. Zoo leer nu de rechte wijsheid, opdat gij gewaarwordt wie
	degeen is, die een lang leven, goederen, vreugd en vrede geeft.
15	Wie weet waar zij woont, wie is in hare schatkamer gekomen?
16	Waar zijn de vorsten der volken, die over het wild gedierte op de
17	aarde heerschen, die met de vogelen des hemels spelen, die zilver en
	goud vergaderen, waarop de menschen hun vertrouwen stellen, en er
18	nooit van verzadigd kunnen worden? (Want zij bekommeren zich hoe
	zij geld zullen te zamen brengen, en het is nochtans alles te vergeefs.)
19	Zij zijn verdelgd en in het doodenrijk gevaren, en anderen zijn in
20	hunne plaats gekomen. De nakomelingen zien trouwens het licht wel
	en wonen op den aardbodem, maar treffen echter den weg niet, op
21	welken men de wijsheid vindt. Want zij verachten ze; ook zijn hunne
22	kinderen afgedwaald. In Kanaän hoort men niets van haar, te Teman
23	ziet men ze niet; de kinderen van Hagar sporen de aardsche wijsheid
	wel na, desgelijks de kooplieden van Meran en die te Teman, die zich
[90]
	inbeelden verstandig te zijn, maar zij treffen echter den weg niet, op
24	welken men de wijsheid vindt. O Israël, hoe heerlijk is het huis des
25	Heeren, hoe wijd en groot is de plaats zijner woning! Zij heeft geen
26	einde en is onmeetbaar hoog. Eertijds waren er reuzen, groote,
27	beroemde lieden en goede krijgslieden: deze heeft de Heer niet verkoren,
28	noch hun den weg der kennis geopenbaard; en dewijl zij de wijsheid
29	niet hadden, zijn zij ondergegaan in hunne dwaasheid. b Wie is ten	b Deut. 30 : 12.
	hemel gevaren en heeft ze gehaald en uit de wolken nedergebracht?
30	Wie is over zee gevaren en heeft ze gevonden, en voor kostelijk goud
31	hier gebracht? In het kort, niemand is er, die den weg weet, op
	welken men de wijsheid vindt.
32	Maar die alle dingen weet, kent ze, en heeft ze door zijn verstand
	gevonden; die den aardbodem bereid heeft tot een eeuwigen tijd en dien
33	vervuld heeft met allerlei dieren; die het licht laat opgaan; en, als hij
34	het wederom roept, moet het hem gehoorzaam zijn. De sterren lichten
35	in hare orde met vreugde; en als hij ze tevoorschijn roept, antwoorden
	zij: Hier zijn wij, en lichten met vreugde om diens wil, die ze geschapen
36	heeft. Dit is onze God, en niemand is met hem te vergelijken;
37	die heeft de wijsheid gevonden en heeft ze aan Jakob, zijnen dienaar,
38	gegeven, en aan Israël, zijnen geliefde. Daarna is zij op de aarde
	verschenen en heeft bij de lieden gewoond.