Apocriefe boeken/Judith 10

Judith 10
Auteur	Anoniem
Genre(s)	Religie
Brontaal	Nederlands
Datering	1906
Vertaler	Adolf Visscher (1686-1746)
Bron	Anoniem (1906) De apocriefe boeken. Uit de Hoogduitsche vertaling van M. Luther eertijds door Adolf Visscher in het Nederduitsch overgezet, [Amsterdam]: Nederlandsch Bijbelgenootschap, pp. 8-9. Zie Bestand:De apocriefe boeken p 8.jpg en Bestand:De apocriefe boeken p 9.jpg.
Auteursrecht	Publiek domein

Het boek Judith Hoofdstuk 1 · Hoofdstuk 2 · Hoofdstuk 3 · Hoofdstuk 4 · Hoofdstuk 5 · Hoofdstuk 6 · Hoofdstuk 7 · Hoofdstuk 8 · Hoofdstuk 9 · Hoofdstuk 10 · Hoofdstuk 11 · Hoofdstuk 12 · Hoofdstuk 13 · Hoofdstuk 14 · Hoofdstuk 15 · Hoofdstuk 16 [8] [...] HOOFDSTUK 10. Judith gaat in de tent van Holofernes.
	TOEN zij nu haar gebed voleindigd had, stond zij op en riep hare dienst-
2	maagd Abra. En zij ging beneden in het huis, leide den zak af en trok
3	hare weduwkleeren uit, en wiesch en zalfde zich met kostelijk water,
	en vlocht haar haar en zette een hoodssieraad op, en bekleedde hare
	voeten met schoeisel en versierde zich met armringen en halsketenen
4	en trok al haar sieraad aan. En de Heer gaf haar genade, dat zij liefe-
	lijk was om aan te zien; want zij versierde zich niet uit lichtvaardigheid,
5	maar Gode tot lof. En zij gaf aan hare dienstmaagd een gepekten, lederen
	zak vol wijn en eene kruik met olie en een zak, waarin zij had vijgen,
	meel en brood, dat zij mocht eten; en zij ging heen.
6	En aan a de poort vond zij Ozias en de oudsten, die op haar wachtten,	a Jud. 8 : 32.
7	gelijk hare afspraak geweest was. En zij verwonderden zich, dat zij zoo
8	schoon was; doch zij vraagden niet wat zij in den zin had, maar lieten
[9]
	haar uit, zeggende: de God onzer vaderen geve u genade en late uw
	voornemen wèl gelukken, opdat Israël zich over u verheuge en uw naam
9	geteld worde onder de heiligen en rechtvaardigen. En allen, die er
	waren, spraken: Amen, amen.
10	Maar Judith bad en ging voort met hare dienstmaagd Abra. 11 En
	toen zij des morgens vroeg den berg afging, ontmoetten haar de wachters
	der Assyriërs en hielden haar staande en vraagden haar vanwaar zij
12	kwam en waar zij heen wilde. En zij antwoordde: Ik ben eene Hebreeuw-
	sche vrouw en ben van hen gevloden; want ik weet, dat zij u in de
	handen zullen komen, omdat zij u veracht hebben en geen genade hebben
13	willen zoeken en zich gewillig overgeven. Daarom heb ik mij voorge-
	nomen bij den vorst Holofernes te komen, opdat ik hem hunne geheimen
	openbare en hem zegge, hoe hij hen gemakkelijk kan overwinnen, en
	niet één man behoeft te verliezen.
14	Terwijl zij zoo sprak, zagen zij haar aan en verwonderden zich zeer
15	dat zij zoo schoon was, en zeiden: Dit zal u helpen, dat gij het zoo goed
16	meent en bij onzen heer gaan wilt: want als gij voor hem komt, zal hij
17	u genadig zijn, en gij zult hem van harte behagen. En zij voerden haar
	heen in Holofernes tent en kondigden haar aan. En toen zij voor hem
18	kwam, werd hij terstond in liefde tot haar aangestoken. En zijne dienaars
	spraken onder elkander: Het Hebreeuwsche volk is waarlijk niet te ver-
	achten, dewijl zij schoone vrouwen hebben; zou men om zulke schoone
19	vrouwen niet oorlogen? Toen nu Judith Holofernes zag zitten onder zijn
	verhemelte, dat schoon gewerkt was, met purper en goud, met smaragden
20	en vele edelgesteenten versierd, viel zij voor hem neder en boog zich
	voor hem; en Holofernes beval haar weder op te richten.