Apocriefe boeken/Judith 11

Judith 11
Auteur	Anoniem
Genre(s)	Religie
Brontaal	Nederlands
Datering	1906
Vertaler	Adolf Visscher (1686-1746)
Bron	Anoniem (1906) De apocriefe boeken. Uit de Hoogduitsche vertaling van M. Luther eertijds door Adolf Visscher in het Nederduitsch overgezet, [Amsterdam]: Nederlandsch Bijbelgenootschap, pp. 9-10. Zie Bestand:De apocriefe boeken p 9.jpg en Bestand:De apocriefe boeken p 010.jpg.
Auteursrecht	Publiek domein

Het boek Judith Hoofdstuk 1 · Hoofdstuk 2 · Hoofdstuk 3 · Hoofdstuk 4 · Hoofdstuk 5 · Hoofdstuk 6 · Hoofdstuk 7 · Hoofdstuk 8 · Hoofdstuk 9 · Hoofdstuk 10 · Hoofdstuk 11 · Hoofdstuk 12 · Hoofdstuk 13 · Hoofdstuk 14 · Hoofdstuk 15 · Hoofdstuk 16 [9] [...] HOOFDSTUK 11. Gesprek van Judith met Holofernes.
	EN Holofernes sprak tot haar: Wees welgemoed en vrees niet; want ik
	heb nooit eenig mensch leed gedaan, die zich aan koning Nebukadnezar
2	overgegeven heeft; en had uw volk mij niet veracht, ik zou nooit eene
3	spies tegen hen opgeheven hebben. Nu, zeg mij, waarom gij van hen
	zijt geweken en tot mij gekomen?
4	Judith antwoordde hem, zeggende: Wil toch uwe dienstmaagd genadig
	hooren: indien gij doen zult gelijk uwe dienstmaagd u aanwijzen zal, zal
5	de Heer u geluk en overwinning geven. God geven Nebukadnezar, den
	koning des geheelen lands, geluk en heil, die u uitgezonden heeft om alle
	ongehoorzamen te straffen; want gij kunt aan hem onderdanig maken
6	niet alleen de lieden, maar ook alle dieren op het land; want uw verstand
	en uwe wijsheid is hoog vermaard in de geheele wereld en een ieder
	weet, dat gij de machtigste vorst zijt in het geheele koninkrijk, en uw
7	goed bestuur wordt overal geprezen. Ook weten wij wat a Achior ge-	a Jud. 5.
8	sproken heeft, en hoe gij deswege met hem gedaan hebt. Want onze
	God is zoo vertoornd over onze schulden, dat hij door zijne profeten heeft
9	laten verkondigen, dat hij het volk wil straffen om hunne zonden. Dewijl
	nu het volk Israël weet, dat zij hunnen God vertoornd hebben, zijn zij
10	verschrikt voor u. Ook b lijden zij grooten honger en moeten van dorst	b Jud. 7 : 14, 17.
11	versmachten; en zij hebben nu voorgenomen hun vee te slachten, opdat
12	zij het bloed daarvan drinken, en het heilige offer te eten, koren, wijn
	en olie, hetwelk God hun verboden heeft, zelfs dat zij het niet aanraken
	zouden; daarom is het zeker dat zij moeten omkomen, dewijl zij zulks
13	doen. En dewijl ik dit weet, ben ik van hen gevloden; en de Heer
[10]
14	heeft mij tot u gezonden, dat ik u zulks zou mededeelen. Want hoewel
	ik tot u ben gekomen, ben ik echter van God niet afgevallen, maar wil
15	mijnen God nog dienen bij u. En uwe dienstmaagd zal uitgaan en God
	aanbidden, die zal mij openbaren, wanneer hij hun het loon wil geven
	voor hunne zonden; dan wil ik komen en het u mededeelen en u midden
	door Jeruzalem leiden, opdat gij al het volk Israël hebt, als schapen, die
16	geen herder hebben; en geen hond zal u durven aanblaffen. 17 Want
	dat heeft God mij geopenbaard, dewijl hij op hen vertoornd is; en hij
	heeft mij gezonden om het u mede te deelen.
18	Deze rede behaagde Holofernes en zijne knechten; en zij verwonderden
19	zich over hare wijsheid en spraken onder elkander: Deze vrouw heeft
20	haarsgelijke niet op aarde in schoonheid en wijsheid. En Holofernes
	sprak tot haar: Dat heeft God zoo beschikt, dat hij u herwaarts gezonden
21	heeft, eerdat dit volk in mijne hand kwam. Indien nu uw God zulks
	zal uitvoeren, gelijk gij gezehd hebt, zal hij ook mijn God zijn en gij
	zult groot worden bij koning Nebukadnezar, en uw naam zal geprezen
	worden in het geheele koninkrijk.