Apocriefe boeken/Van den Bel en den Draak te Babel

De apocriefe boeken

Inhoud · Het boek van Judith · De wijsheid van Salomo, aan de tyrannen · Het boek van Tobía · Het boek van Jezus Sirach · De profeet Baruch · Het eerste boek der Makkabeën · Het tweede boek der Makkabeën · Toevoegsels op het boek Ester · De historie van Susanna en Daniël · Van den Bel en den Draak te Babel · Het gebed van Azarja en het gezang der drie mannen in het vuur · Het gebed van Manasse, den koning van Juda, toen hij gevangen was te Babel

Van den Bel en den Draak te Babel
Auteur	Anoniem
Genre(s)	Religie
Brontaal	Nederlands
Datering	1906
Vertaler	Adolf Visscher (1686-1746)
Bron	Anoniem (1906) De apocriefe boeken. Uit de Hoogduitsche vertaling van M. Luther eertijds door Adolf Visscher in het Nederduitsch overgezet, [Amsterdam]: Nederlandsch Bijbelgenootschap, pp. 160-162. Zie Bestand:De apocriefe boeken p 160.jpg, Bestand:De apocriefe boeken p 161.jpg en Bestand:De apocriefe boeken p 162.jpg.
Auteursrecht	Publiek domein
Logo Wikipedia Meer over Van den Bel en den Draak te Babel op Wikipedia

[160] [...] VAN DEN BEL EN DEN DRAAK TE BABEL
	NA den dood van Astyages kwam het koninkrijk aan Cyrus, uit Perzië. En
	a Daniël was gestadig bij den koning, en meer in aanzien dan alle gunste-	a Dan. 6 : 29.
2	lingen des konings. Nu hadden die van Babylon een afgod, genaamd
	Bel; dien moest men dagelijks offeren twaalf mudden tarwe en veertig
3	schapen en drie aam wijn. En de koning zelf diende den afgod en ging
4	hem dagelijks aanbidden; maar Daniël aanbad zijnen God. En de koning
	sprak tot hem: Waarom bidt ook gij Bel niet aan? Maar hij sprak: Ik
	dien de afgoden niet, die met handen gemaakt, maar den levenden God,
	die den hemel en de aarde geschapen heeft en een Heer is over alles
5	wat leeft. Toen sprak de koning tot hem: Houdt gij dan Bel niet voor
	een levende god? Ziet gij niet hoeveel hij dagelijks eet en drinkt?
6	Maar Daniël lachte en sprak: Heer koning, laat u niet misleiden; want
[161]
	deze Bel is van binnen niets dan leem en van buiten koper, b en heeft	b Jez. Sir. 30 : 19
7	nog nooit iets gegeten. Toen werd de koning toornig en liet al zijne
	priesters roepen en sprak tot hen: Indien gij mij niet zegt, wie dit offer
8	verteert, dan moet gij sterven; maar kunt gijlieden bewijzen, dat Bel dat
	verteert, dan moet Daniël sterven, want hij heeft Bel gelasterd. En Daniël
	sprak: Ja, heer koning, het geschiede gelijk gij gesproken hebt.
9	Nu waren er zeventig priesters van Bel, behalve hunne vrouwen en
10	kinderen. En de koning ging met Daniël in den tempel van Bel. Toen
	spraken de priesters van dien afgod: Zie, wij zullen uitgaan; en gij, heer
	koning, zult de spijs en den drank zelf daar zetten en de deur achter
11	u toesluiten en met uw eigen ring verzegelen. En, als gij des morgens
	vroeg wederkomt en vindt, dat Bel het niet alles verteerd heeft, willen
	wij gaarne sterven; òf Daniël moet gehoord worden, die zulks van ons
12	gelogen heeft. Maar zij verlieten zich daarop, dat zij een heimelijken
	gang onder de tafel gemaakt hadden; daarop gingen zij altijd in en
	verteerden wat er was.
13	Toen nu de priesters uitgegaan waren, liet de koning aan Bel de spijs
	voorzetten; maar Daniël beval zijnen knechten, dat zij asch zouden halen,
	en liet die strooien door den geheelen tempel voor den koning. Daarna
	gingen zij uit en sloten de deur toe en verzegelden ze met des konings
14	ring en gingen weg. De priesters nu gingen des nachts daarin, naar
	hunne gewoonte, met hunne vrouwen en kunderen, en aten en dronken
	alwat er was.
15	En de koning was des morgens zeer vroeg op en Daniël met hem;
16	en de koning sprak: Is het zegel onbeschadigd? Hij nu antwoordde:
17	Ja, heer koning. En zoodra de deur geopend was, zag de koning op
	de tafel en riep met eene luide stem: Bel, gij zijt een groot god, en
18	er is geen bedrog met u. Maar Daniël lachte en weerhield den koning
	dat hij niet inging, en sprak: Zie op den vloer en merk op, wiens voet-
19	stappen zijn dit? De koning sprak: Ik zie voetstappen van mannen,
20	vrouwen en kinderen. Toen werd de koning toornig en liet de priesters
	gevangen nemen, met hunne vrouwen en kinderen; en zij moesten hem
	de heimelijke gangen toonen, door welke zij uit- en ingegaan waren en
21	verteerd hadden het geen op de tafel was. En de koning liet hen dooden
	en gaf Bel in de macht van Daniël, die hem en zijnen tempel vernielde.
——————
22	Aldaar was ook een groote draak, dien de inwoners van Babel aanbaden.
23	en de koning sprak tot Daniël: Hoe, wilt gij van dien óók zeggen, dat
	hij niets meer dan een koperen afgod is? Zie, hij leeft immers; want
	hij eet en drinkt; en gij kunt niet zeggen, dat hij geen levende god is;
24	daarom aanbid hem. Maar Daniël antwoordde: Ik wil den Heer, mijnen
25	God aanbidden; want die is de levende God. Maar gij, heer koning,
	veroorloof mij, zoo zal ik dezen draak ombrengen zonder eenig zwaard
26	of stok. En de koning sprak: Ja, het zij u veroorloofd. Toen nam
	Daniël pek, vet en haar, en kookte het onder elkander, en maakte daar
	koekjes van, en wierp ze den draak in de keel; en de draak berstte
	daarvan middendoor. En Daniël sprak: Zie, dat zijn uwe goden!
27	Toen nu de inwoners van Babel dat hoorden, verdroot het hen zeer,
	en zij maakten een omloop tegen den koning en spraken: Onze koning
	is een Jood geworden; want hij heeft Bel vernield en den draak gedood
28	en de priesters omgebracht. En zij traden voor den koning en spraken:
	Geef ons Daniël hier; indien niet, zoo zullen wij u en uw geheele huis
29	ombrengen. Toen nu de koning zag, dat zij met geweld op hem aan-
30	drongen, moest hij Daniël aan hen overgeven; en zij wierpen hem bij
[162]
31	de leeuwen in den kuil, waarin hij zes dagen lang lag. En er waren
	zeven leeuwen in den kuil; aan die gaf men dagelijks twee menschen
	en twee schapen, maar in deze dagen gaf men hun niets, opdat zij
32	Daniël opeten zouden. Nu was er een profeet, Habakuk, in Judéa,
	die brijpap had gekookt en brood gebrokt in een diepen schotel en
33	daarmede op het veld ging, om het aan de maaiers te brengen. En de
	Engel des Heeren sprak tot Habakuk: Gij moet het eten, dat gij draagt,
34	aan Daniël brengen, te Babel, in den Leeuwenkuil. En Habakuk ant-
	woordde: Heer, ik heb de stad Babel nooit gezien en weet niet waar
35	de kuil is. c Toen vatte de Engel hem bij het haar des hoofds en bracht	c Ez. 8 : 3.
36	hem, als door een sterken wind, te Babel, aan den kuil. En Habakuk
	riep en sprak: Daniël, Daniël, neem dis eten, hetwelk God u gezonden
37	heeft. En Daniël sprak: Heere God, gij gedenkt nog aan mij en
38	verlaat degenen niet, die u aanroepen en liefhebben. En hij stond
	op en at; maar de Engel Gods bracht Habakuk terstond weder naar
	zijne plaats.
39	En de koning kwam op den zevenden dag om rouw te toonen over
	Daniël; en toen hij aan den kuil kwam en er inzag, zie, toen zat Daniël
40	midden onder de leeuwen. En de koning riep overluid en sprak: O
	Heer, gij God van Daniël, gij zijt een groot God, en er is anders geen
41	God dan gij. En hij liet hem uit den kuil halen; d maar de anderen,	d Dan. 6 : 24, 25.
	die hem wilden ter dood gebracht hebben, liet hij in den kuil werpen;
	en zij werden alzoo terstond voor zijne oogen door de leeuwen verslonden.