Gol-e-Golab schreef het lied uit Vaderlandsliefde. Hij zou gezegd hebben: "In 1944 waren de voetstappen van de invallende legers in de straten genoeg om elke patriot zorgen te baren en inspireerde me om deze hymne te schrijven. Professor Ruhollah Khaleghi schreef de muziek en ondanks ale politieke oppositie, vond het zijn weg naar het hart en de ziel van de mensen."
"Ey Iran" wordt vaak ten onrechte gehouden voor het huidige of vorige iraanse nationale volkslied. Het heeft slechts korte tijd een officiële status gehad. Desalniettemin heeft het een belangrijke plaats in de Iraanse cultuur vergelijkbaar met die van de Men of Harlech in Wales. Officieus werd het gebruikt van februari 1979 tot maart 1980 gedurende de transitie pedriode tussen het bewind van de Shah en dat van Ayatollah Khomeini. Desondanks wordt het door dissidenten èn patrioten als een alternatief gezien voor het Sorood-e Shahanshahi Iran. "Ey Iran" heeft zelfs een grotere bekendheid onder iraniërs dan het huidige of vorige volksliederen, vooral omdat het, het enige volkslied is dat werkelijk Iran prijst. Dit terwijl het volkslied van de Sjah, de koning (de sjah) eert en het vokslied van het islamitsch regime de revolutie roemt. Veel Iraniers prefereren "Ey Iran" omdat het over Iran gaat zonder politieke bijkomstigheden.