Adama van Scheltema/Inkeer
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Inkeer van Carel Steven Adama van Scheltema |
Uit Uit stilte en strijd |
Wat leelijk heel die heide,
Wat leelijk doet dat veld,
Wat triest, dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan die wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in den regen
En zwijgt het allemaal.
'k Loop in herinneringen
Als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' ouden weg niet vindt.
Maar hebben zich mijn zinne
In schoonen schijn verward -
Zij zien verbaasd naar binnen
In 't eigen menschenhart:-
En langzaam gaan mijn oogen
Naar dieper beeltenis-
Ontdekken zij de logen
Van wat daarbuiten is?