Adama van Scheltema/Oude verven
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Oude verven door Carel Steven Adama van Scheltema |
| Uit Zingende stemmen |
De wei ligt als een oud palet:
Oud geel - oud groen - roest rood -
En de avond zinkt
En mengelt zacht de kleuren door elkaar.
En de oude hemel mengelt zacht
De kleuren aan de avondwei
In zijnen ouden spiegel door elkaar -
Oud goud - oud groen - oud rood.
En in mijn geest vergaat de kleur
En dampt mijn ziel haar verven uit,
En mengelt zacht haar kleuren door de wei-
Al de' ouden haat - en de oude hoop - en de oude liefde -.
En ééns vergaat die veege bloei,
En ééns bloeit weerom à de wei -
Bloeit over een mislukt geslacht -
Mislukten tijd - mislukte menschen.
En ééns bloeit weerom àl de wei,
En ééns danst daar een nieuwe mensch -
Danst - danst over ons doode stof - -
Dat is de smart, dat is de woede, dat is de wanhoop van mijn hart!