Bekende monologen uit Shakespeares werk/All is lost! This foul Egyptian hath betrayed me
|
"All is lost! This foul Egyptian hath betrayed me" (Antony and Cleopatra) | |||
| Auteur | William Shakespeare | ||
| Genre(s) | Dramatische poëzie, monologen | ||
| Brontaal | Engels | ||
| Datering | 1606[1] | ||
| Vertaler | *Jules Grandgagnage (2012)
| ||
| Bron | Vier eeuwen vertalingen,
| ||
| Auteursrecht | CC-BY-SA | ||
 | |||
Originele tekst van Shakespeare[bewerken]
(Commentaar: Antonius ziet hoe zijn vloot overloopt naar de vijandelijke Romeinse vloot van Octavianus en neemt zich voor wraak te nemen op Cleopatra, die hij nu een tovenares noemt.)
"All is lost! This foul Egyptian hath betrayed me"
(Antony and Cleopatra, Act IV, scene 12)
ANTONY: All is lost!
This foul Egyptian hath betrayed me:
My fleet hath yielded to the foe, and yonder
They cast their caps up and carouse together
Like friends long lost. Triple-turned whore! 'tis thou
Has sold me to this novice, and my heart
Makes only wars on thee. Bid them all fly;
For when I am revenged upon my charm,
I have done all. Bid them all fly, begone.
O sun, thy uprise shall I see no more.
Fortune and Antony part here, even here
Do we shake hands. All come to this? The hearts
That spanieled me at heels, to whom I gave
Their wishes, do discandy, melt their sweets
On blossoming Caesar; and this pine is barked,
That overtopped them all. Betrayed I am.
O this false soul of Egypt! this grave charm,
Whose eye becked forth my wars, and called them home,
Whose bosom was my crownet, my chief end,
Like a right gypsy hath at fast and loose
Beguiled me to the very heart of loss.
What, Eros, Eros!
Nederlandse vertalingen onder CC BY-SA licentie[bewerken]
Vertaling: J. Grandgagnage (2012)[2]
"Alles is verloren! Verraden ben ik door die valse Egyptische!"
(Antony and Cleopatra, Act IV, scene 12)
ANTONIUS: Alles is verloren!
Verraden ben ik door die valse Egyptische:
Mijn vloot heeft zich overgegeven aan de vijand, en ginds,
Zie ze ginds maar hun hoeden zwieren, en zuipen
als te lang gescheiden vrienden. Driedubbele hoer!
Jij was het, die me aan die jongeling verraadde,
En nu voert mijn hart oorlog met u. (tegen Scarus) Beveel het leger om te vluchten.
Wraak op die tovenares zal mijn laatste daad zijn.
Laat ze allen vluchten, en ga zelf heen.
O zon, nooit meer zal ik u zien rijzen.
Geluk en Antonius scheiden hier en nu.
Hier schudden we handen ten afscheid. Hoe kwam het zover?
De dappere mannen die me als hondjes volgden,
en die ik rijkelijk beloonde, smelten nu weg voor Caesar.
En deze hoge den, boven hen uittorenend,
hebben ze ontschorst. Verraden ben ik.
O, dat vals Egyptisch spook! Haar bekoringen
lanceerden mijn oorlogen en beëindigden ze ook.
Zij, wier boezem mijn hoogste doel was,
heeft me zo kwiek als een zigeuner belazerd
en dreef me naar totale vernietiging.
Waarom, Eros, Eros!
 
|
Deze vertaling heeft de licentie Creative Commons Naamsvermelding 3.0;. In het kort: het staat u vrij de tekst te gebruiken en te verspreiden, onder voorwaarde dat u de naam vermeldt van de auteur/vertaler ("Jules Grandgagnage").
|
Noten[bewerken]
- ↑ Oxford Shakespeare 2nd edition
- ↑ Bekende monologen uit Shakespeare