Bredero/Twee-spraeck vande Moeder en de Dochter

TWEE-SPRAECK VANDE MOEDER EN DE DOCHTER.

Stem: Helaes! Amour wat gaet my aen.

D. Eel-hart, Moertjen, heb ick lief,
    En die selmen altoos minnen.
    Warre-nar die het en brief,
    In hy is so stuers van sinnen.
M. Ast ien van beyen wesen sal,
    Ist niet beter quaet as mal?

D. Moertje, ’t is ien mallen bloed.
    En so haestigh daer beneven.
M. Dochter, deynckt om ’t groote goed,
    Dat sen Vaer mit hum wil geven:
    Ast ien van beyen wesen sal,
    Ist niet beter quaet as mal?

D. Al was sen goet noch iens so groot,
    So mack ick de nar niet hooren:
    Om myn bloet, noch om myn dood,
    Leltme niemeer an men ooren:
    Was hy geck of quaet, ’t was frey,
    Maer nou is hy ’t alle bey

    Comt hy op myn camer weer,
    Moer, ick seghtje van te veuren,
    Ick schop de Kay van boven neer.
M. Kijnt, je moetje niet versteuren:
    Ast ien van beyen wesen sal,
    Ist niet beter quaet as mal?

D. ’k Weet niet, moer! ’k wil om de keur
    Niet iens van de ballick vallen;
    Het hy niet ien dolle breur?
    En al ’t geslacht dat is vol mallen;
    Was hy geck of quaet, ’t was frey,
    Maer nou is hy ’t alle bey.

    Moertjen, as de man is geck,
    Broets en groots en onbeschreyen,
    De Vrouw die krygt oock dat gebreck
    In die kyeren worden keyen:
    Was hy geck of quaet, ’t was frey,
    Maer nou is hy ’t alle bey.

    Was hy krancksinnigh en quaet,
    Men mocht hem in ’t dolhuys sluyten
    Maer Moertje-lief, ick weet gien raet,
    So gaet War-nar hum te buyten
    Was hy geck of quaet, ’t was frey,
    Maer nou is hy ’t alle bey.

    Geeft men Eel-hart die ick min,
    Wilje Moertje? seg, ay lieve!
    ’t Is ien langhs-knecht na men sin
    In ick houw toch van gien brieven:
    ’t Is mit War-nar niemendal,
    Wangt hy is korsel, geck en mal.