Nederlandsche Staatscourant/1828/Nummer 218/Turkije
| ‘Turkije’ door een anonieme schrijver |
| Afkomstig uit de Nederlandsche Staats-Courant, maandag 15 september 1828, [p. 1]. Publiek domein. |
TURKIJE.
Het schijnt, dat de in ons no. 215 medegedeelde berigten uit Bucharest, niet zoo geheel ten onregte eenige beduchtheid lieten blijken voor tegenspoeden, welke de niet zeer sterke Russische krijgsmagt in Wallachye, door de uitvallen der talrijke bezettingen van de Donauvestingen zoude kunnen lijden. Volgens brieven uit Bucharest althans van 22 Augustus en uit Krajova (in Klein Wallachye) van 20 Augustus, schijnt de bezetting van Widdin den 18den dier maand een aanmerkelijk voordeel op de afdeeling van Generaal Geismar behaald te hebben. Uit de verschillende berigten dienaangaande laat zich het volgende opmaken:
De bezetting van Widdin, waarvan een gedeelte zich bij het tegenover genoemde vesting in Wallachye liggende stadje Kalafat verschanst had, had tot nog toe slechts kleine strooptogten in den omtrek ondernomen; doch na dat zij eene aanzienlijke versterking (het berigt zegt 12,000 Albaniers,) ontvangen had, rukten den 18den Augustus 20,000 Turken tegen de afdeeling van Generaal Geismar, bij Goleny op. Deze, die zich tegen zulk een aantal Turken niet bestand rekende, deed zijne benden terug trekken, hetgeen met eenige overhaasting schijnt plaats gehad te hebben, daar de geheele legerplaats der Russen met een grooten voorraad van vee, levens- en krijgs-behoeften en hout, hetwelk tot het slaan eener brug over den Donau bijeengebragt was, in handen der Turken viel, die, de Russen vervolgende, tot Czoroj (Tschoroyu?) op den weg naar Krajova doordrongen, waarbij zij door het geheele gewest van Mehedinz de gruwelijkste verwoestingen aanrigtten.
Te Czoroj hadden, volgens het berigt uit Krajova, de Turken de terugtrekkende Russen bereikt, en hun eene aanmerkelijke schade toegebragt; doch volgens het berigt uit Bucharest was het den Generaal Geismar, die intusschen versterking uit Karakal en Ruszwede ontvangen had, gelukt, de Turken naar Kalafat terug te dringen. De Generaal Graaf Langeron, die onlangs met nieuwe benden uit Rusland in Wallachye binnengerukt is, en dringend aanzoek van den Generaal Geismar om meerdere versterking ontving, was terstond van Bucharest naar Krajova vertrokken.
Ook uit Giurgewo en Silistria doen de Turken, volgens dit berigt, gedurige uitvallen, die door de Russen, niettegenstaande de overmagt des vijands, steeds moedig terug geslagen worden, maar waarbij zij nogtans dikwerf groote verliezen lijden.
— Een andere brief uit Bucharest van 20 Augustus, waarin, de ongegrondheid van de verschillende geruchten betoogd wordt, die uit den schijnbaren stilstand der krijgsverrigtingen ontstaan zijn, meent, dat binnen zeer weinige weken eene beslissende gebeurtenis zal moeten plaats hebben, waaruit de ongegrondheid dier geruchten voldoende zal blijken. Volgens denzelven is men bij het Russische leger op alle moeijelijkheden voorbereid, die men verder zoude kunnen ontmoeten, en ofschoon de geringe hulpbronnen van Bulgarye, en de gesteldheid van den grond tot nog toe groote beletselen opgeleverd hebben om snel te kunnen voortrukken, was echter alles zoo berekend, dat men ondanks die beletselen, zonder twijfel het doel zoude kunnen bereiken; vooral daar de Turken met dezelfde moeijelijkheden te strijden hadden als de Russen. Het gebrek aan levensmiddelen in het Turksche leger bij Schumla is, volgens dezen brief, zoo zeer toegenomen, dat Hussein-Pacha zich reeds genoodzaakt gezien had, een gedeelte van zijn volk weg te zenden, en hij waarschijnlijk het grootste gedeelte zoude trachten te verwijderen, eer de opening van het eigenlijke beleg, die men dagelijks te gemoet zag, alle uitwegen versperde.
Eene redenering van den Times, bij gelegenheid der mededeeling van eenige berigten uit Duitsche dagbladen, nopens de krijgsmagt, die de Turken op verschillende punten verzamelen, komt nagenoeg op hetzelfde neder; en stelt ten minste als zeker, dat de Russen zoo wel Varna als Schumla zullen veroveren. »Het is niet zeer waarschijnlijk, zegt genoemd blad, dat de Sultan, met zijne half gedrilde jonge krijgslieden, eenen langdurigen tegenstand zal kunnen bieden, aan de zoo talrijke, wel geoefende en door groote geestdrift bezielde magt, welke tegen over hem staat. Het is wel waar, dat de Russische Keizer op een minderen tegenstand van de zijde der Turken gerekend had, dan hij tot hiertoe ondervonden heeft, en dat het leger, waarmede hij den veldtogt geopend heeft, thans gebleken is niet sterk genoeg te zijn, om al het noodige te verrigten; doch deze misrekening konde spoedig door het doen aanrukken van een tweede of derde leger hersteld worden: en daarenboven is het reeds dikwerf gebleken, dat, bij de tegenwoordige wijze van oorlogen, bijna alle oogmerken kunnen bereikt worden, indien men slechts geene opoffering van menschenlevens schuwt; zoodat alle deskundigen het boven elken twijfel stellen, dat Schumla en Varna beide kunnen veroverd worden, ofschoon waarschijnlijk met een ontzettend verlies. Indien men het voornemen heeft, om alleen Varna te belegeren, en Schumla slechts in te sluiten, dan zal waarschijnlijk de vlakte tusschen Adrianopel en de hoofdstad het tooneel van den beslissenden strijd worden, nopens den uitslag van welken men tot nieuwe gissingen zijne toevlugt moet nemen; want geene krijgskundige berekening, is genoegzaam, om te doen vooruitzien, welke de uitwerkselen zijn moeten der eenmaal opgewekte geestdrift eener geheele bevolking; en alle berigten uit Konstantinopel doen gelooven, dat de Muzelmannen, bij het vertrek des Sultans naar het leger, en bij het uitsteken van de Vaan des Geloofs, in geheele zwermen ter verdediging van het vaderland zullen toesnellen.”