Pagina:Album der Natuur 1854 en 1855.djvu/574

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

— 164 —

vinden sommigen het, dat zij daardoor de in hunne nabijheid zijnde visch voelen. Men zou dan toch kunnen zeggen: zij visschen op het gevoel. EPIBULUS INSIDIATOR
EPIBULUS INSIDIATOR.
Eene meer bijzondere en ook ontleedkundig merkwaardige inrigting tot het verschalken van andere visschen is eigen aan eene Epibulus-soort, aan welke men uit dien hoofde den bijnaam heeft gegeven van "insidiator" of belager, bij de Franschen "le filou" genaamd. Hij ligt onbewegelijk, als of hij sliep, en wacht geduldig. Eensklaps echter, zonder de minste plaatsverandering, steekt hij zijnen bek vooruit,—die tot ongeveer ¼ van zijne ligchaamslengte verlengd kan worden,—en grijpt daarmede de vischjes, die zich buiten zijn bereik waanden. Het meest besproken en ook door mij reeds elders aangehaalde (blz. 109) voorbeeld van visschen-kunst, in het betrappen van hunne prooi, wordt opgeleverd door de zoogenaamde spuitvisschen. Daarvan zijn er verscheidene soorten, onder welke de Chelmo rostratus, de Zeus insidiator, de Toxotes jaculator, (de zoogenaamde "boogschutter" of "archer") wel de voornaamste zijn. Spuitvis
CHELMO ROSTRATUS. (spuit-visch).
Ter bereiking van insekten, die zij gaarne eten, vullen zij hunnen soms insgelijks voor verlenging vatbaren mond met meer of minder water, en spuiten dit boven den waterspiegel uit, naar de planten op den oever-kant. Sommigen werpen de waterdruppels alzoo tot 1, somtijds tot 2 ellen