We lezen in de Locomotief: Sedert het arrest van het Hooggerechtshof en het daarop verleende fiat executie van den Gouverneur-Generaal, betreffende het doodvonnis van mevrouw Swaving en mevrouw Vogel hier was bekend geworden, bezocht Ds. Radersma beide herhaaldelijk in de gevangenis, teneinde haar, als bedienaardes goddelijken woords, bij te staan en die hulp en troost te verleenen, welke, indien het vonnis mocht worden ten uitvoer gelegd, zij thans zoozeer behoeven. Onder meer werd door ZWEw. ook gewezen op het noodzakelijke om alles te bekennen, niets achter te houden en niet met een onwaarheid den dood in te gaan. Aan zijn gemoedelijke en overredende toespraken is het te danken, dat mevrouw Swaving verleden Zaterdag in zijn handen de volledige bekentenis aflegde, dat zij, en zij alleen, de schuldige is, die de inlanders Pak Walang, Soerosemito, en Setrowikromo heeft overgehaald en aangezet tot het vermoorden van Swaving, en dat haar moeder, mevrouw Vogel, daaraan te eenenmale onschuldig is. Opnieuw heeft Ds. Sadersma, geheel op eigen kosten, langs telegraphischen weg den Gouverneur Generaal om gratie voor de ter dood veroordeelden verzocht, terwijl bovendien door ZVVEw. een request aan den president van den raad van Justitie alhier werd gericht, houdende mededeeling der afgelegde bekentenis. Wij prijzen den ijver en de mensch lievendheid, waarmede Ds. Radersma in het belang der beide veroordeelden werkzaam is, en hopen dat zijn menigvuldige verzoeken om gratie niet onverhoord zullen blijven.
In een correspondentie uit Ceram komt het volgende voor omtrent de wjjze van behandeling van slangenbeten. Eenige dagen geleden werd in het schemerdonker mijn jongste zoontje door zulk een reptiel gebeten, toen hg uit den tuin kwam. en zulks op geen vijftig passen afstand van mijn huis, waar alles belegd is met kleine keisteentjes •n in de omstreken geen grashoopen of verrot hout fe vinden is. Het moet van ver gekomen zijn en was nog liefst eer van de grootste soort; het ventje zag het aansch ui velen maar had den tgd niet meer op zij te springen. Toen het hem beet, slingerde hg hem weg en riep mg toe dat bg door een vergiftige slang gebeten was; mgn oudste zoon, die hem volgde, doodde het reptiel en droeg het ventje naar huis, waar het bereids begon te braken. Hoeveel vertrouwen ik ook in mijn geneesmiddel heb, was ik op dat oogenblik vrg beroerd, maar dat was ook maar een oogen» blik; ik greep dadelijk een lancet, dat ik ateeds in mijn zak draag, maakte tusschen de beide giftwonden een flinke insnede en legde daarin eenig korrels amoniakzout; het bloed begon te vloeien, braktrgen en pijn hielden op en een uur later was bet ventje in diepen slaap. Tot nadere opheldering van den onbekenden lezer diene, dat hier de vergiftige slangen op zeer warme dagen des morgens zeer vroeg en des namiddags na vgf uien zich op de wegen en paden, ook wel eens aan het strand begeven, om verkoeling te zoeken, en daar blgven liggen; heeft iemand het ongeluk onwetend in hunne nabijheid te komen, dan wordt bg ongetwijfeld gebeten. Aan belangstellende lezers merk ik op, dat het altgd beter U, vcorzien te zg'n van amoniakzout (zoogenaamd reukzout uit die fl.sschen) dan van amocia liquida, aangezen de laatate, door veel gebruik, vaak krachteloos wordt en niet meer te vertrouwen is, iets dat mg bij herhaling gebeurde; ik verwissel dat middel dan ook op vaste tgden. Amcniakzout blijft echter altgd krachtig en kan jaren lang bewaard en gebruikt worden. Zoodra iemand door zulk een reptiel gebeten wordt, volgen in den regel dadelijk brakingen, en begint de bloedsomloop op te houden; ik behandelde zeker wel vg'ftig personen aan zulke beten, waaronder velen wier bloedsomloop geheel ophield en bewusteloos neerlagen, zoodat ik na verscheidene inaneden met het lancet te bebben gemaakt, geen bloed kieeg, maar dooreen half uur lang gestadig amonia liquida te hebben ingedruppeld en roet den vinger op de opengesneden wond kloppende, begonnen zich de omstreken der wond te kleuren en kwam eindelijk wat bloed, dat steeds toenam, totdat het behoorlijk begon te vloeien, als wanneer de tgder zgn bewustzijn heeft teruggekregen en alle gevaar geweken ia. De inkervingen doet men nooit dwara maar naar de lengte van het lichaam om geeoe pe wn te beschadigen. Een ieder doe daarmede zgn voordeel.
Vertrokken Passagiers.
Naar Cheribon, Tegal, Pecalongan. per sto[o]ms. Gen. Pel, gez. v. d. Ham, de heeren Nuhout v. d. Veen met echtg[.] en 1 kind, v. Reede v. Oudshoorn, mevr de Moulin, mevr. Sutorius.
Naar Semarang, v. Berkum met echtg. en 2 dochters, Staring, mej. Gallas, Tuijl, Schuitemaker, Heineken, mevr. Gripon, Sch[a]lker, mevr. Jensen, Mandausch, Le Comte met echtg. en 3 kinderen.
Naar Soerabaya, Letosan, Luijt met echtg., Perreboom, Varkevisscher, mevr. Lebosan en 2 kind., Cambier.
Naar Macassar en Molukken, v. Berckel met echtg. en 1 kind, Theijs, Burm met echtg en 5 kind., Masthoff met echtg. en 3 kind., mevr. Toorop, Z. M. troepen, bannelingen, Chineezen en inlanders.
Naar Billiton, Singapore en China, per stooms. Borneo, gez. Wilkens, de heeren Luiks, v. d. Pfordten, v. Breukelen, Groeter, Z. M. troepen, bannelingen, Chineezen en inlanders.
Over eene Wereldtentoonstelling.
In 1889 zal Frankrijk het eeuwfeest der rovolutie Tieren, onder acderen door eene groote wereldtentoonstelling, tot deelncmii g waaiaan alle volken door de Fransche regeering zijn uitgenoodigd. Zooals bekend is vindt dit plan bij de meeste Regeerinaen van Europa niet veel weei klank, en hebben vele daarvan, waarorder ook Nederland, geweigerd officieel aan die tentoorstellins deel te nemen. Niettemin beeft de Nederlandsche regeering reiklaard, dat zij dfn industrieelen uit Nederland, die ter wereldtentoonstelling mochten inienden, zoov« el mogelijk iteun tn medewerking zou verleenen. Dit laatste, waarvan in de onlangs gehouden vergadering van de hoofdbesturen der vijf grootsteir.dustrieele vereenigingen ran dit lar.d (de Maatschappij tot bevorderins van Nijverheid; de Vereenigmg ter bevordering van Fabrieken Handwerksnijverheid; die van en voor Nederlandsche indu-.trieelen ; de Centrale vereeniging van Nedeilanil?cbe industrieelen; het Nederlandsch Landbouw-comite) in de bijionderheden mededeeling weid gedaan, is tronwB5l aandezaak der wereldtentoonstellingen den teia'.en sioot heeft ge geven en de enghartige, bekrompen inzichten, welke ■eiteiiwonrdig bij vele Staten vau Europa op het gebied der handelspolitiek bes'aan en waarvan Fra> ktQIC zelf eenige jaren geleden het vooibeeld gegeven heelt Welhaast S 7 jareu geleden waren het de «arme overtuigde vrienden vau de handelsvrijheid, met den verlichten Piina Gemaal van Engeland nau het hoofd, die de producenten der gansche wereld vereer igen wilden op ééu mai kt, opdat de corsuraenten der ganche wereld daarvan de vruchleu zouden plukken. Het begirsel der maatschappelijke solidariteit dus. over de prenzen der landen heen, eere waardige spruit van de beginselen van 1789, die bij elk pbil"soot van de achttiende eeuw bijval zou gevonden hebben. Maar in de laatste 37, j* in de laatste 17 jaren is veel veranderd. Van de internationale solidariteit is tegevolge van iedereen bekende oorzaken niet veel meer te bespeuren; juist op het economuch gebied spannen vele natiën zich in, om de grenzen te maken tot zware (ihineescbe muren, waarde buitedandsche producent met inspanning van alle krachten buiten gehouden wordt opdat de binnenlaudsche consument ongehinderd aan den nationalen producent overgeleverd blijve. In Frankrijk is men op dien weg vódrgegaan, in Duitscbland gretig gevolgd; ook Delgië beweegt zich in die lichting, en pogingen om Engeland en Nederland tot heUelfde over te balen, ontbreken niet. In dezen atand der gemoederen zou het eene bittere persiflage wezen, bet eeuwfeest der Fransche Revolutie te vieren door eene wereldtentoonstelling; want de daaraan olficieel deelnemende Regee.ingen eeren de beginselen van 1789 met haar schoon klinkend: tous les peuples sont fières, op eene zeer averechfcche wgze door het wederzijds afsluiten van de landsgrenzen door verbodsen fiscale maatregelen, door het weder oprichten van in een vorig tijdperk opgeruimde slagboomeu tegen bet internationaal verkeer, welks bevordeiing zonder eenigen twijfel volkomen past in de lijst der beginselen van I
honderd per maandl Nu,' van een kleine vgflien duizend per jaar kunnen we toch best paatd en rjjtuig houden!" Ie J,ard geliefd. A. /rAan welke ziekte is uw vrouw gestorven?" —B. * Heel juist weet ik 't niet j maar ik denk, dat te te hard heeft geleefd." #Hoedan?' —B. /rVoor ons huwelijk was mjjn viouw, volgens haar opgaaf, drie jaren jonger dan ik, en na baar dood bleek 't me uit haar geboorte- en doodakten, dat te negen jaren ouder was dan ik." irjuffrouw," zei eene zorgvuldige moeder tot de gouvernante, /rlaat Fritsje en Jetje niet op het vochtige gras zitten; zjj mochten eens kouvatten. Al» ze mee worden, kunt u gaan zitten en ze op uw schoot nemen." Omtrer t de rede door den heer Schaepman bg het Leo-' fee9t te Amsterdam en te Utrecht gehouden, bestaat eene merkwaardige eenstemmigheid tusschen de verslaggever? De Utrechtsche correspondent van het Dagblad zegt er woordelijk hetzelfde van als de verslaggever van het Handelsblad twee dagen te voren deed. Zelfs de komma's en punten stemmen overeen. Waarom te G, een dorpje in Limburg, geene presentiegelden meer aan de leden van het Dagelgksch bestuur worden uitbetaald. Een der wethouders komt 's avonds in beschonken toestand thuis. #Mè Kobus", vraagt de viouw, «wie kumstdich raat (beschonken) te zienï" Kobus. «Veer hubbe geld present gekrege en dat koste veer toch neet mèt nao hoes brioge en noe hubbe ver mèr beer (bier) daoveur gtdronke."— Vrouw. /»Ick zal dich beer drinken." Fluks gaat zjj naar den burgemeester en weet van hem te verkregen, dat voortaan geene presentiegelden meer zullen worden uitbetaald. Niettegenstaande de stoomfluit van een naderenden trein herhaaldelijk gilde, bleven te Yeenwouden twee knapen onbeweeglijk op de rails staan. De vader, het groote gevaar bemerkende, snelde in allerijl toe en wist door een forschen ruk zga kinderen nog juist bjjtjjds van een vreeselijken dood te redden. Het bleek, dat de beide bengels gewed hadden, wie van hen het langst op de rails durfde big ven . De burgemeester van Alt-Mark, zegt de Köln. Volksztg., is een gestreng heer. Zooals uit zjjre laatste publicatie blijkt: »En dan doe ik nog te weten dat ieder vaiken in de gemeente, dat geslacht zal worden, minstens drie uren te voren zich heeft aan te melden bij den keurmeester, alleen dan uitgezonderd, wanr eer er een plotseling ziek wordt.', Als curiosum verdient vermelding, dat bij den ambtenaar van den burgerlijken stand te Sittard door drie huisvaders achtereenvolgens aangifte geschiedde, door de beide eeisten van hun tiende en door den laatste van z(jn vijftiende kind. Daags daaiop was no. 1 dis ter secretarie verscheen weer een at der huisvader die, als baas boven baas, aangifte kwam doen van zjjn achttiende spi uit. Voor bet kantongerecht te Meppel wil men, volgens de H. Jtser Cl , binnenkort eeno zaak in behandeling doen nemen, waarvan men het volgende verhaalt: A. van 0., die anders altij I &ls St.-Nicolaas vanwege de werkliedenvereniging Werken e* Leven te Meppel fungeerde, moest den laatsten keer zijne plaats als zoodanig inruimen voor een ander, wijl de oude Sint toen naar het oordeel van het Bestuur dier Vereeniging te hooge belooning verlangde. Reeds vóór zijn nieuwe collega op straat verscheen, veitoonde de oude Sint zich en trok bjj die gelegenheid zeer de aaudaebt van velen tot sich, enz., enz. Een en ander kwam het Bestuur van Werken en Leven minder aangenaam en al te kras voor; het gevolg was, dat op de ledenlgst door den naam van dezen «doleerenden sinterklaas"— zooals men hem thans noemt eene streep gebaald werd. Dit was hem te pijnigend. Zijn «goede naam" zou daardoor te veel lijdeu 1 Is Werken en Lecen daartoe geiechtigd? Deze vraag leidde hem er toe, procesverbaal te doen opmaken tegen elk Bestuurslid zeven personen samen waarbij van ieder f 150 schadevergoeding wordt geëiicht, alszoo te zamen f 1050 zegge duizend vjjftig gulden. Eeu rijkaard, Bicci geheeten, in het Engelsche graafschap Westmoreland woonachtig, is verleden jaar naar Bayreuth geweest. Hg heeft de meesterwerken van Wagner gehoord en is sedert in Wagner opgegaan. Na zsn terugkeer liet hg door bijzondere ageLten een aantal slanke, blonde, joßge meisjes aanwerver tegen boog loon, die, elk op een volbloed paard gezeten, als hedendaagsche walküren dienst moeten doen ter veiaangenamirg van bet leven des heeren Bicci. De dames weiden in schreeuwende kleuren grkleed, en als haar patroon uitreed, volgden zg als lijfwacht van amazonen. In het kasteel des becren Bicci werd een vleugel speciaal voor haar ingericht. Een familielid van den practischen Wagneiiaan wilde hem voor deze kostbare fantaisie onder curateele laten stellen, m «ar de rechter besliste dat 't iedereen vrjj staat zooveel bedienden te nemen als hg wil, mannelijke of vrouwelijke, te voet ot te paard. En de moderne Wotan gaat nog met zyn lijfwacht in draf door Westmoreland. sloten tot dit laatste orer te gaan, toén hg «en man in bet oog kreeg, die uit een restaurant kwam en op zg'n gemak in noordelijke richting voortwandelde. ,Het ia Salomo Sibley," mompelde bü hg zichzelven. /rik moest eens een praatje met hem maken."^ Salomo Sibley was een beleener, met wien dej'scbnmitelaat in zijne hoedanigheid van handlanger der politie dikwijls zaken deed. l)e man stond als eeiljjk bekend en bg bad meer dan eens zijne hulp verleend in bet opsporen van misdadigers, die goederen in zy"n winkel aanboden. •Goeden morgen, Sol" zeide bjj. zijne band op Sibley's schouder leggende. »Gaan de zaken nog al goed?" «De pandjeshuis houder, wiens ontzettend groote neus den groei geinonipoliseerd scheen te hebben, die men* schen van middelbare lengte van hun geheele persoon verdeden hjj was eer klein dan gioot keerde zich met de vlugheid van een muis om en den persoon die hem aansprak herkennende glimlachte hjj, trok zijne schouders op en antwoordde: • Zoo, zoo; flauwtjes. De menschen worden te rgk voor m|jne zaak. De tijd is niet meer ver, dat wg tot zes percent zullen verlaagd worden en dan ben ik vtn plan mjjn boeltje te verkoopen en in Wallstrect te gaan wonen." En bet kleine mannetje grinnikte. »Als je uitverkoopt, koop ik je boeltje op," antwoordde de schomraelaar, glimlachend. •W as dat niet van der Bilt, dien ik een oogeublik geleden uit je winkel za< komen ?" •Waarachtig, ik z?g u de waarheid," veizekerde Sibley, tijn hoofd schuddende en zgn giooten neus in een rooden zijden zakdoek muitende. •De lieden komen bg mij uit batmhaitigheid." Ja, waaiachtig. Ik zal je daar een staaltje van vertellen. Een paar dagen geleden kwam hier een man, die mij een «ilveren tabaksdoos ter beleening gaf.—" •Een watl" vroeg de schommelaar, scherp. •Wat blief? Kom liever binnen; het is bier te koud," reide Sikley, weder zgn zakdoek voor den dag balende. HQ ging hem naar zijn heiligdom voor, terwgl de schomtnelaar hem met het hart op z'g'ne tong volgde. Sikley reikte den atder een stoel toe en haalde een grooie keker met sigaren voor dtn dag. • Kan ik n ook dienen ?" vioeg hij. •Ik rook niet," antwoordde de ander. •Maar gij zeidet daar juist..." •Gg bebt geen sngslen of zorgen," merkte Sikley op, peinzend een sigaar optekende, die haast half too lang scheen als zgn eigen lichaam. •De zorgen, die aan mijn beroep verbonden zgD, maken het noodzakelijk, dat ik mijne zenuwen nu en dan tot kalmte breng. Ja, waxrachtig, bet is zoo." En hg wikkelde zich in een wolk van rook. •Gg spraakt van een zilveren tabaksdoos?" hield de ander vol. •Wat is dat voor een ding?" • Uie doos! welnu, ik noem het een tabaksdoos. Ik had ook wel het woord snuifdoos kunnen gebruiken, maar dat was het evenmin. Het was eigenlijk een sigarenkoker, maar daar was hg ook al weder te klein voor. Kg was nauwelijks vier duim lang.-' •Wel, dan een sigarettenkoker ?' opperde de schommelaar, op een toon, waaraan hg beproefde een onver» schilhge klank te geven. •Een sigarettenkoker?" herhaalde Skley, peinzend. •Nu, ja, dat kan wel zgn. Ik geloof, dat het Eussisch fabrikaat was;. iets dat Nickleweik genoemd wordt. De Eussen tooken altgd sigaretten. Het is een kwade gewoonte." • Was het Eussisch Nicklewerk? zeker heel moot? gegraveerd en zoo wat?" zei de ander, die bleek was van opgewondenheid. •O ja, hg was mooi," antwoordde Sikleyonverschilllig. «Maar wacht totdat ik het u Deze man, brengt den sigaren*of s:gaieitenkoker bjj mg en zegt: «Hoeveel?" Ik neem hem, bekijk hem, trek mjjn schouders op en zeg: »Vyf dollarsl" Ik zon er hem, insschen ors gezegd, wel zes voor hebben willen geven. . • Daar twijfel u niet aan. En verder?" •Welnu, bg zeide: »Heel goed." Ik geloof, dat bet bem om het even geweest was, al had ik gezegd, éen dollar. Ik neem een kaartje om een bewgs van ontvaigst te schrijven, maar de pen was zoo slecht, dat ik Isaak riep en hem zeide, dat bg een nieuwe moest halen Een slechte pen is het ergste wat er bestaat." •Natuurlijk," zeide de schommelaar, in zenuwachtige spanning. . •Dus gaat Isask een nieuwe pen halen. Maar die man gij moest hem gerien hebben, mijn vriend 1 gaat van het eene been op bet andere staai, tiekt aan zijn knevel, dommelt met zijne vingers op de tafel, maakt zijn overjas los en baa't.. •" Hier veel Sikley zichzelven in de rede, om eeu rookwolk uit te blaren en de asch uit zijn sigaar te kloppen. • Wat haalt hij te voorschijn?" vroeg de schommeiaar ademloos. •lig haalt een horloge te voorschgn zeide Sikley met nadruk. »Maar welk een horlogel Men ziet die zoo nergens meeil Het was een horloge naar den Inatiten smaak, goud, met een kolossaal slaand uurwerk, remoitoir. Voor ruik een horloge betaalt men vijf, neen. zeker zes hondtrd dollars." •Welnu, wat heeft dat te maken met..' Sikley maakte een gebaar met zijne hand. •Wacht totdat ik het u zeg," sprak hij. »Het aardigste moet nog komen. De plaat aan dat horloge was geheel versierd met edelgesteenten. In het midden een diamant van tien karaat en dsar omheen robijnen en smaragden.' Zulk een horloge is voor geen twee duizend dollars te krijgen. Ik zou er hem wel honderd dollars op willen voorschieten." • Heeft hg het hoiloge ook beleend?" vroeg de schom« meiaar. •Daar zit hem nu juist de knoop "antwoordde Sikley, zgn vinger naart zgn langen neus leggende. •Hij heeft dat horloge niet beleend alles behalve. Hij zeide alleen: «Maak wat haast. Ik moet om elf uur de stad uit." En toen stak hij het horloge weder in zijn zak. Nu vraag ik u? Als die man een horloge in zijn zak heelt, dat twee duizend dollars waard is, waarom komt bij dan bij mij om vijf dollars op dien sigarenkoker te beleonen. Dat dost bg uit barmhartigheid louter om mg een roetdeeltje te bezorgen." _ Met deze woorden leunde Sikley aohterover in zgn stoel en deed een paar halen aan zgn sigaar, als iemand die een stelling verdedigd en zgne zaak gewonnen beeft. (Wordt vervolgd.) Allerlei. (Verzameld voor het Bat. Handelsblad).
Een auteur» huishouden. #En heb ja nu van dat t§dschrift heusch honderd gulden gekregen, man lief! voor dat eenvoudige, loite diigetje? Hoe larg ben je er wel mee beiig geweest?" />Een dag of twee, drie denk ik." »Twee dagen I Dat is dus vijftig gulden per dag of een goede diie honderd in de week en dat maakt twaalf» MENGELWERK. De moord van Hanier VAN Julian Hawthorne. (Vertaald voor het Bataviaasch Handelsblad.)
Hg had Ibans den hoek der derde Avennne bereikt en was bg de drie-en twiitigste stiaat gekomen, waar hg een oogenblik bleef stilstaan, om bg tichzelven te OTerleggen of hg in dezelfde richting zon voortgaan of zich naar Madisan Square wenden, llq was juist bo< SCHEEPSBERICHTEN. Vertrokken.
BATAVIA, 29 Febr. N. I. «t. Billi/on, Mejjer, naar Billlton; Ned. «t. Batavia, de Gru(jtcr, naar Cheriboa. 1 Maart. N. I. et. Bomeo, Wilkcna, naar Billiton, Singapore, Saigon, Hongkong, Amoy; N. X. »t. Generaal tel, van der Ham, naar Cheribon, lesal, Ptkalongan, Semarang. Soerabaya, Makasaar, Timor-Koepang. Timor-ücli, Molukken, N. I. schoentr Hoat Stift Paulm, naar Cheribon; Ital. bark Maria Laffo, Qaeita, naar Soeraba(fa. Advertentie
Verantwoordelijk Kedacteur Mr. J. A. HAAKMAN* Snelpersdrukkerij OGILVIE 4 Co —Batavia
