263
die hij eerst met suiker of met appelzuur had gevuld. Ik kan je man en paard noemen, dan kan je het hem zelf vragen. Hij heet Pfeffer; 't is natuurlijk weer een Duitscher, en de ontdekking geschiedde in 1883.
Nu ga ik er voorgoed van door, want meer weet ik er zelf niet van. Daar komt jullie mijnheer ook al aan."
"Jongens, laten we onze buit gauw inpakken; we gaan met ons allen naar het dorp, om een broodje met een kop koffie te halen. In de schemering komen we nog eens even onbeladen hier terug; één van de jongens heeft platanthera's ontdekt, witte, welriekende nacht-orchideeën; daar gaan we in het donker eens bijzitten. Wacht, die twee orchideeën, houd die in de hand, daarvan zou ik je onderweg het verschil aanwijzen.
Nu zijn wij klaar; en de anderen nog niet? Een mooie gelegenheid om dat zaakje hier af te doen, dan kunnen ze nog in een van de plantenbussen. Kijk, deze is een orchis incarnata en die, een orchis latifolia. Incarnata beteekent vleeschkleurig en latifolia breedbladig, dat wist je al.
Nu zul je zeggen: zijn die gevlekte bladeren bij de latifolia niet een voldoend en duidelijk onderscheidingsteeken? En dan zeg ik: neen. Want ook de incarnata komt met vlekken voor en de andere er zonder; betere herkenningsteekens zijn de vorm en de stand van de bladeren; zie, bij deze incarnata zijn ze aan de top toegenepen en bij die latifolia breed en plat.[1] Bij die reiken de kleinere bovenste bladeren ook niet zoo hoog en staan ze wijd uit; bij de incarnata daarentegen steken de bovenste kleine bladeren soms nog boven de bloemtros uit en staan ze meer tegen de stengel aangedrukt. Zoo staat het in de boeken.
Zou je nu op het eerste gezicht een incarnata van een
- ↑ Vergelijk de teekeningen op blz. 155 en blz. 179.
