Pagina:Heimans&Thijsse1907VanVlindersBloemenEnVogels 3rdedition.djvu/108

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

98

heelemaal buiten de bloemkroon onderaan komt te zitten: de plantkundigen zeggen dan, dat 't onderstandig is en de bloemkroon heet dan vanzelf bovenstandig, wat heel gemakkelijk te begrijpen is.

Distelbloempje, dat pas open
is. Een klompje stuifmeel
steekt boven de buis, door
de helmknoppen gevormd,
uit. Van de voorste helmknop
is de helmdraad te zien, juist
tusschen twee kroonslippen.

De krans van haren, die de bloemkroon zoo sierlijk omgeeft moet de kelk voorstellen. Nu hebben we alles gevonden, behalve de meeldraden, maar ge begrijpt reeds, dat 't kokertje, dat we zooeven om den stijl ontdekken, daar wel iets mee te maken heeft. Dat dit zoo is, kan ik u dadelijk laten zien.

Neem maar eens een ander bloempje uit onzen distelkop, en wel een uit 't midden. Ziet ge wel, dat die nog geen omgekrulde stempels vertoont? Op de plek, waar die moesten wezen, is de opening van 't kokertje geheel volgepropt met stuifmeel, dat nergens anders van afkomstig kan wezen, dan uit 't kokertje zelf.

En als we nu een goede loupe te hulp nemen, dan kunnen we iets zien, dat de moeite waard is. Met twee naalden scheuren we ook dit kokertje open. En wat zien we nu? De stijl zit er binnen in, als de zuiger in een pompbuis en die heeft al groeiende het stuifmeel van de binnenzijde van 't kokertje afgeveegd en daar buiten geduwd. Ja, als uw loup sterk genoeg is, kunt ge zien dat de top van de stijl bijzonder voor die