Pagina:Heimans&Thijsse1907VanVlindersBloemenEnVogels 3rdedition.djvu/156

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

144

dat hommels door vogels worden opgegeten. Ik heb 't enkele malen gezien, dat een musch er een in de vlucht opsnapte, terwijl hij een meter of vijf hoog in de lucht zweefde, in de zonnige voorjaarslucht.

Hoe zou het met de angel afgeloopen zijn? Ik kon aan de musch niet bemerken, dat hij dadelijk onaangename gevolgen van zijn maaltijd ondervond.

Het is anders een gevaarlijk werktuig, die angel, en wij hadden er in onze jeugd behoorlijk respect voor. Ik herinner mij nog, eens een middag in de school doorgebracht te hebben in de stellige verwachting, dat een van onze kameraden de avond van die dag niet meer onder de levenden zou zijn. Wij hadden tusschen twaalf en twee met ons vieren een hommelnest uitgehaald en hij was door een der verwoede dieren gestoken, aan zijn slaap. Nu bestond bij ons de overlevering, dat een steek op die plaats doodelijk was. Wij hadden hem daarom in stille ontzetting naar huis gebracht en daarna de treurmare op school verteld, waar het die middag zeer merkwaardig stil en kalm was—een heel ernstige middag was het. Maar onze vriend verscheen dezelfde avond weer, met een groote roode buil aan zijn hoofd. Ik geloof niet, dat het bij hem gezworen heeft; zelf heb ik nog wel de herinnering van een groote zweer op mijn bovenlip, veroorzaakt door den steek van een hommel. Op latere leeftijd ben ik zelden weer gestoken, in al mijn hommelcampagnes zelfs geen enkele maal; ik geloof, dat we als jongens de dieren erg plaagden, of dat onze bewegingen te driftig waren. Ik heb het wel gehad, dat hommels op mijn hand kwamen zitten of er over heen liepen—vlug, krauwelig, maar zonder dat zij er aan dachten, te steken.

Dat zou ook hun dood geweest zijn; niet, dat ik ze in toorn verbrijzeld zou hebben, maar doordat zooals bekend is, de angel in de wonde blijft steken. De angel niet alleen,