Pagina:Heimans&Thijsse1907VanVlindersBloemenEnVogels 3rdedition.djvu/43

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

39

verzamelt, steeds Vanessa atalanta te krijgen; een verrassing is ook wel aardig, vooral als er eerst een geheel gouden pop, later een Kleine Aurelia of anders een Dagpauwoog voor-den-dag komt. Zulke gouden of met goud bestippelde poppen, noemt men chrysaliden, naar het vreemde woord chrysis, dat goud beteekent.

Een Engelsch natuurkundige, Poulton, heeft een paar jaar geleden eens getracht te onderzoeken, waaraan het toe te schrijven is, dat vele Vanessa-poppen zeer donker zijn en weinig, soms in het geheel geen goud vertoonen, andere vol gouden vlekken zijn. Hij ging van de onderstelling uit dat de afwisselende kleur der poppen diende, om ze aan het oog hunner vijanden te onttrekken, en derhalve de rupsen tegen een donkere wand donkere en tegen een glinsterende of zonnige wand lichte gouden poppen zouden maken. Daarop nam hij met verbazend veel voorzorgen de proef, die hier in enkele woorden volgt:

Meer dan 700 rupsen van de vlinder „Kleine Aurelia", genaamd, plaatste hij tegen den tijd van het verpoppen in drie glazen. Een derde deel der rupsen ongeveer bracht hij over in glazen rondom met zwart papier, beplakt; een derde in glazen met wit papier omgeven, de rest in glazen met goud papier.

De uitkomst was zooals hij gehoopt en verwacht had. Verreweg de meeste poppen in de zwarte flesschen werden zeer donker en zonder goud; die in de witte, licht met veel goud, en die in de vergulde glazen glinsterden als brokjes louter goud; wat in de vrije natuur zelden voorkomt, en in vochtige zomers haast nooit, althans in ons land.

Ik kan niet laten voor mijn lezers Poulton's eigen woorden, waarmede hij de beschrijving van zijn proef besluit, hier in te lasschen: „Het gezicht van die poppen was ook voor een kenner zoo ongewoon en merkwaardig, dat een