Pagina:Heimans&Thijsse1907VanVlindersBloemenEnVogels 3rdedition.djvu/62

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

56

heel nauwkeurig beschreven en geteekend, wat hij zelf van het leven van onze Nederlandsche vlinders heeft waargenomen; de kleuren zijn zoo mooi dat men meent een werkelijke vlinder te zien, en wat wel aardig is; hij heeft het boek zelf gedrukt en uitgegeven. De eerste vlinder de beste, welke ik in dit boek zag, was onze Atalanta; en jawel, daar stond het, de oplossing van het raadsel. Sepp zelf, heeft in de vorige eeuw jaren naar de eieren der Atalanta-vlinder gezocht, maar ze nooit kunnen vinden; van verschillende personen ontving hij op zijn verzoek vlindereieren, op brandnetels gevonden; maar er kwamen nooit Atalanta's uit.

Eindelijk zag hij een vlinderwijfje er een leggen, en hij heeft beter volgehouden en nauwkeuriger toegezien dan ik; want hij ontdekte ten slotte, nadat hij een paar bladeren vergeefs had onderzocht, dat de vlinder wel boven op het brandnetelblad gaat zitten, maar steeds dicht bij den rand van elk blad; daar krult ze het achterlijf om, en hecht met een gomachtige stof, één enkel eitje aan de onderzijde van het blad vast. Sepp vond eindelijk dat eitje; maar eerst na lang zoeken; want het komt in kleur zoo nauwkeurig overeen met de kleur van de onderzijde van het netelblad, waarop het bevestigd is, dat men zeker moet zijn het eitje te hebben zien leggen, om het te zien liggen. Ik had het niet gevonden, doordat ik naar hoopjes eieren zocht, zooals ik tot nu toe altijd bij andere vlinders, heb gevonden en bovendien op de bovenzijde der bladeren.

Waarom de Atalanta-vlinder haar eieren niet alle tegelijk op een blad legt, maar één op elk blad, is moeilijk te zeggen. Of ze er bij denkt? Of ze weet, dat de kans voor behoud bij haar handelswijze grooter is, dan bij de gewone? Wie zal het uitmaken?

Maar dit is zeker: schoone vlinders zijn over 't algemeen