waren naar Susa gekomen met Onomacritus, eenAthener, een waarzegger en rangschikker der spreuken van Musaeus[1], nadat zij eerst hun vijandschap bijgelegd hadden. Want Onomacritus was door Hipparchus, den zoon van Pisistratus, uit Athene verdreven, op heeterdaad betrapt door Lasus[2] van Hermione, toen hij in de orakels van Musaeus een spreuk inschoof, dat de bij Lemnus liggende schepen in de zee verdwijnen zouden; daarom verjoeg Hipparchus hem, eerst veel met hem omgegaan. Toen dan trok hij mede naar Susa, en zoo dikwijls hij voor het aangezicht des konings kwam, daar de Pisistratiden groote verhalen over hem zeiden, droeg hij uit die orakelspreuken voor: zoo er nu iets nadeeligs voor de barbaren in was, zeide hij daarvan niets, doch de meest gelukbrengenden koos hij uit en zeide, het was besloten, dat de Hellespont door een Pers overbrugd zou worden en hij verklaarde den ganschen tocht. Deze dan drong aan met orakels en de Pisistratiden en de Aleuaden, wijl zij hun meeningen uitbrachten.
7. Toen Xerxes was overgehaald om tegen Hellas op te trekken, maakte hij in het tweede jaar na den dood van Darius eerst een veldtocht tegen de opstandelingen. Dezen nu onderwierp hij en hij bracht gansch Egypte tot veel grooter slavernij dan het onder Darius droeg, en hij vertrouwde het toe aan Achaemenes, broeder van
hemzelf en zoon van Darius. Dezen Achaemenes nu, landvoogd van Egypte, doodde eenigen tijd daarna Inarus, zoon van Psammetichus, een Libyer.
8. Doch Xerxes, toen hij na de verovering van Egypte den veldtocht tegen Athene zou ondernemen, hield een groote vergadering van de voornaamste
