of Aristodemus alleen was geweest en in zinneloosheid naar Sparta teruggekeerd of zij beiden te samen den terugweg gemaakt hadden, zouden de Spartanen, naar mij dunkt, gansch geen ergernis tegen hen getoond hebben; doch nu, nu de een van hen omgekomen was, en de ander, terwijl hij niet méér verontschuldiging had, niet had willen sterven, moesten zij wel zeer geërgerd zijn over Aristodemus.
230. Sommigen nu verhalen, dat Aristodemus op deze wijze behouden in Sparta is gekomen en onder deze verontschuldiging; anderen echter, dat hij als bode uit het kamp gezonden was, en hoewel hij bij het begin van den slag er had kunnen wezen, niet gewild had, doch daar hij op den weg talmde was hij in leven ge bleven, maar zijn medebode kwam in tijd voor het gevecht en stierf.
231. Aristodemus nu naar Lacedaemon teruggekeerd, geraakte in smaad en oneer. En het volgende moest hij lijden in dezen smaad: niemand der Spartanen gaf hem vuur, noch sprak tot hem, en hij had den smaad de laffe Aristodemus genoemd te worden.
232. Doch hij nu herstelde in den slag bij Plataeae al de schande hem opgelegd; en men verhaalt, dat ook een ander van die driehonderd als bode naar Thessalië gezonden in leven bleef, die Pantites heette, doch naar Sparta teruggekeerd, toen ook hij gesmaad werd, zich ophing.
233. De Thebanen nu, wier aanvoerder Leontiades was, streden een tijd lang met de Hellenen, door noodzaak gedwongen, tegen het leger des konings, doch toen zij de Perzen de overhand zagen krijgen, zoo dan, daar de Hellenen met Leonidas naar den heuvel ijlden, scheidden zij zich af van hen en strekten de handen uit en gingen tot de barbaren, zeggende wat ten zeerste
