de verbondenen paste het hem niet iemand te beschuldigen —, doch hij hield zich aan een anderen grond en zeide het volgende: „in uw hand nu is het om Hellas te redden, zoo ge naar mij hoort en hier blijft en slag levert, en wil niet luisteren naar den raad der anderen en de schepen naar den Isthmus brengen. Want hoor en vergelijk beide meeningen. In een slag bij den Isthmus zult ge op de open zee strijden, wat allerminst voordeelig is voor ons met onze tragere schepen en van geringer aantal, bovendien zult ge Salamis en Megara en Egina verliezen, indien wij ook overigens voorspoedig zijn. Want tegelijk met hun vloot zal ook hun landmacht komen, en zoo voert ge hen zelf naar den Peloponnesus en brengt geheel Hellas in gevaar. Doch doet ge wat ik zeg, zóóvele voordeelen zult ge daarbij vinden. Vooreerst, daar wij dan in de engte met weinig schepen tegen velen strijden, — zoo het gaat als het pleegt te gaan in den oorlog, zullen wij zéér overwinnen; want in de engte slag leveren is voordeel voor ons, op de breede zee voor hen. Verder blijft Salamis behouden, waar onze kinderen en vrouwen geborgen zijn. En voorwaar ook dit nut is daarbij nog, waarop gij ook zeer gesteld zijt: hier gebleven zult ge even goed voor den Peloponnesus strijden als bij den Isthmus, en de Perzen, als gij verstandig zijt, zult ge niet naar den Peloponnesus brengen. Als geschiedt, wat ik verwacht en wij met de schepen overwinnen, zal de barbaar noch bij u aan den Isthmus komen noch verder dan Attica voortrukken, doch zonder eenige orde heentrekken en wij winnen het behoud van Megara en Egina en Salamis, waarbij wij ook volgens het orakel[1]
- ↑ VII. 141.
