bedreven grooten rouw, want deze steden waren het meest van die wij kennen, door gastvriendschap met elkander verbonden. Doch gansch anders de Atheners. Want de Atheners deden blijken, hoezeer zij zich over de inname van Miletus bedroefden en op vele andere wijzen èn ook toen Phrynichus het drama Miletus veroverd dichtte en vertoonde, vielen de toeschouwers in tranen en zij beboetten hem, daar hij eigen volksrampen had opgehaald, met duizend drachmen, en zij bevalen, dat niemand ooit dat drama meer opvoeren zou.
21. Miletus nu was ontbloot van de Milesiërs. Doch hun van de Samiërs, die eenig vermogen bezaten, beviel het geenszins, wat door hun aanvoerders voor de Meden gedaan was, doch terstond na den zeeslag beraadslaagden zij, en zij besloten, vóór de heerscher Aeaces in het land gekomen was, op een volkplanting uit te varen en niet te blijven en slaaf te zijn van de Meden en Aeaces. Want de Zangclaeërs, die in Sicilië, zonden in dien zelfden tijd boden naar Ionië en noodigden de Ioniërs uit naar Cale Acte, waar zij een stad van Ioniërs stichten wilden. Dit dusgeheeten Cale Acte is van de Siciliërs op het naar Tyrrhenië gewende deel van Sicilië. Op deze uitnoodiging nu trokken onder de Ioniërs alleen de Samiërs weg en met hen de ontkomenen der Milesiërs; waarbij het volgende geviel te geschieden.
23. De Samiërs toch kwamen op hun tocht naar Sicilië bij de Epizephyrische Locriërs, en de Zangclaeërs zelf en hun koning, die Scythes heette, belegerden een stad der Siciliërs en wilden die veroveren. Dit vernam Anaxilaüs, alleenheerscher van Rhegium, toen in vijandschap met de Zangclaeërs, en hij trad in overleg met de Samiërs, en overreedde hen, dat het nuttig was. Cale Acte, waarheen zij zeilden, te laten rusten, doch Zangcle,
