het onvroom acht bij zulk een zaak te noemen, dan toonen zij de tweede, eenvoudiger dan de eerste en goedkooper, en de derde, die de goedkoopste is. En daarna vragen zij aan de anderen, op welke wijze zij het lijk willen behandeld hebben. En dezen dan, de kosten bepaald hebbend, gaan heen, genen echter in het gebouw achtergebleven balsemen aldus voor de duurste behandeling: eerst halen zij met een krom ijzer de hersenen door de neusgaten uit, en wel ten deele op deze wijze, ten deele door het ingieten van scherpe stoffen. Daarna maken zij met een scherpen ethiopischen steen[1] een insnijding langs het onderlijf en nemen er dan alle ingewanden uit, en zij reinigen het en spoelen het uit met palmwijn en dan bestrooien zij het met fijngestooten reukwerk. Vervolgens, als zij den onderbuik met fijngestooten zuivere myrrhe en casia en ander reukwerk, behalve wierook, opgevuld hebben, naaien zij hem weder dicht. Dit gedaan hebbend, zouten zij het in salpeter en laten het zeventig dagen daarin; langer dan dat mogen zij het niet laten duren. Als de zeventig dagen verloopen zijn, wasschen zij het lijk, omwikkelen gansch zijn lijf met gesneden banden van byssuslinnen, en bestrijken het met gummi, dat de Egyptenaars gewoonlijk in plaats van lijm gebruiken. Daarop komen de verwanten het halen en laten een houten, menschvormige kist maken; daarin leggen zij het lijk, en het weggeborgen hebbend, bewaren zij het zoo als een schat in een grafkamer, rechtop tegen de muur.
87. Zoo behandelen zij de lijken op de kostbaarste wijze, doch voor hen die de middelsoort kiezen, en de hooge kosten vermijden, behandelen zij aldus: nadat
- ↑ Een zwarte vuursteen.
