Egypte was gekomen om dezelfde reden, die ook de Hellenen noemen, om het hoofd van de Gorgo uit Libye te halen, was hij, zeiden zij, ook bij hen gekomen, en had al zijn verwanten erkend; in Egypte kwam hij, wijl hij den naam van Chemmis kende, dien van zijn moeder vernomen hebbende; zij hadden op zijn bevel een kampspel voor hem ingesteld.[1]
92. Deze zijn de gebruiken van de Egyptenaars, die boven de moerassen wonen. De in de moerassen wonenden echter leven onder de zelfde zeden, als waaronder ook de andere Egyptenaars leven, èn in andere zaken en ook is ieder van hen met één vrouw gehuwd, gelijk de Hellenen, doch voor het gemakkelijk verkrijgen van spijs hebben zij dit andere uitgedacht: wanneer de rivier vol is en het land een zee geworden, groeien in het water vele leliën, die de Egyptenaars lotus noemen. Deze, wanneer zij ze geplukt hebben, drogen zij in de zon, en daarna stampen zij stuk, wat uit het midden van den lotus uitsteekt en op den slaapbol gelijkt, en maken daarvan brood, dat in 't vuur gebakken wordt. En ook de wortel van dien lotus is eetbaar en smaakt
- ↑ Deze mededeelingen over Perseus berusten op een vergissing bij H. In de stad Chemmis of Panopolis werd de god Min (Pan) vereerd, en deze had onder meer den bijnaam Pehrirou of Pehrisou d. i. de looper. Het is deze naam, die H, en andere Grieken in, den waan bracht, dat de in Chemmis aanbeden god dezelfde was als hun heros Perseus. Maspéro, H. A. 21,22. — Onjuist voorts is waarschijnlijk de bewering, dat alleen in Chemmis kampspelen werden gehouden: waarschijnlijk kwamen zij in Egypte in 't geheel niet voor, zooals de Hellenen ze vierden. — Het schijnt, dat H. niet zelf in Chemmis geweest is, want ook zijn mededeeling over de ligging der stad is onjuist. Vermoedelijk had hij inlichtingen ontvangen van slecht onderrichte gidsen, wat hem meer overkomen is.
