Naar inhoud springen

Pagina:Malot, Alleen op de wereld (vert. Keller 1880).pdf/348

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

niet hadt gevonden, en ik ben dol blij dat ik de mijne verloren heb.

— Een oom, dat is geen familie; tenminste een oom als Garofoli; als je je zuster Christina verloren hadt, zou-je dan ook dansen?

— O, zeg dat niet!

— Zie-je wel!

Wij volgden de kade en kwamen zoo aan de passage d'Austerlitz, en daar mijn oogen nu niet met tranen waren gevuld, kon ik zien hoe prachtig de Seine des avonds was, wanneer zij verlicht wordt door de vollemaan, die hier en daar een zilveren gloed op de golven werpt, welke een onmetelijken golvenden spiegel vormen.

Het logement van Cantal mocht een fatsoenlijk huis zijn, mooi was het volstrekt niet, en toen wij eene kleine berookte kamer hadden betrokken onder de dakpannen, en zoo eng, dat de een op het bed moest gaan zitten als de ander overeind wilde staan, kon ik niet nalaten bij mij zelven te denken, dat het een geheel andere kamer was, waarin ik gehoopt had te slapen. En de lakens van ongebleekt katoen geleken in het geheel niet op het prachtige lijnwaad, waarvan vrouw Barberin mij had verteld.

Het stuk brood met schapekaas besmeerd, dat wij voor ons avondeten kregen, had ook niets van het feestmaal, dat ik mij voorgesteld had aan Mattia te kunnen aanbieden.

Maar alles was toch nog niet verloren; het was maar een uitstel.

Met die gedachte viel ik in slaap.




XII.
NASPORINGEN.


Den anderen morgen was mijn eerste werk, aan vrouw Barberin te schrijven om haar mede te deelen wat ik had vernomen, en dat was een heel werk voor me.

Hoe kon ik haar zoo maar botweg vertellen, dat haar man dood was? Zij hield van haar Jérôme; zij hadden jaren lang samen geleefd, en het zou haar leed doen als ik niet in hare droefheid deelde.

Zoo goed als het ging en met herhaalde betuigingen van genegenheid, was ik ten slotte aan het einde van mijn papier.. Natuurlijk sprak ik haar over mijne teleurstelling en de verijdeling van mijne vurigste hoop. Eigenlijk was dit wel het voornaamste waarover ik schreef. Ingeval mijne familie zich tot haar wendde teneinde iets omtrent Barberin te vernemen, verzocht ik haar, mij onmiddellijk te waarschuwen en vooral om mij het adres te zenden,