Naar inhoud springen

Pagina:Occult woordenboekje (Van Veen 1937).djvu/29

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
Fo-Fu
27
 

gewoon gehoor bij het medium. De Deense professor Hansen heeft met grote holle spiegels, in wier brandpunt hij de proefpersonen plaatste, willen bewijzen, dat deze theorie de juiste was. Dit mag in bijzondere gevallen zo zijn, generaliseren zal vooral hier gevaarlijk zijn.
Foto-electrische cel of neoncel: toestel, met behulp waarvan bedrog kan worden ontdekt en materialisaties waargenomen. Beginsel: een ergens opgestelde bron zendt infra-rode stralen uit, (die voor het gewone oog onwaarneembaar zijn), die de ruimte bestrijken, waarin de manifestatie verwacht wordt. Aan de andere zijde is de eigenlijke foto-electrische cel opgesteld, die gevoelig is voor die stralen. Zodra er voorwerpen in de stralenbundel komen, verklikt dit toestel het. (Zie ook: infra-rood).
Fox: familie in Hydesville, in wier huis op 31 Maart 1848 door kloppingen de communicaties aanvingen, die het begin van het modern spiritualisme vormden. Media daarbij bleken: Kate Fox (1841—1892); Margaret (1838—1893); later ook: A. Leah Fox (Mevr. Underhill), 1832—1890, schrijfster van: „De ontbrekende schakel”.
Fremery, H. N. de: schrijver van: „Handleiding” en „Nieuwe Handleiding tot de kennis van het Spiritisme” en het mooie werk: „Een spiritistische levensbeschouwing”.
Freud, Sigmund: geb. 1856, professor in de neuro-pathologie te Weenen. Hij paste het eerst de z.g. psycho-analyse toe, die in naar het onbewuste gedrongen gevoelens en driften de oorzaak van veel lijden ziet. Door acht te geven op de inhoud van dromen en de eerst invallende gedachte, enz. tracht men de oorzaak der ziekte op te sporen, naar het dagbewustzijn terug te brengen en zo genezing te krijgen.
Functie: verrichting, betrekking, werkzaamheid, taak. Men zegt, dat iemands karakter de primaire functie vertoont, als hij slechts momenteel, en de secondaire functie, als hij bij voortduring op een aandoening reageert.
Functionele storing: een storing, alleen in de normale verrichting van een deel van het lichaam, zonder dat daarin stoffelijke veranderingen kunnen worden aangetoond.