Deze pagina is proefgelezen
lekken tokten langzaam op de blaren en de merel haalde fluitend het laatste steeksken licht uit de lucht. Maar in de keuken viel het stil, en plots schoot het venster vol geel licht, en Charlot riep aan de deur: ‘Komt algijw binnen, het regent, en het eten is bena gereed!’
Marieke trok haar hand uit die van Pallieter, stond op, en ging zonder iets te zeggen weg.
Pallieter bleef versmacht onder het gelukkig gevoel dat Marieke hem ook liefhad, liggen, strekte zijn beenen uit, en liet den malschen regen als een balsem en bedwelming op hem neerkomen.
