GESCHIEDENISSEN.
„Was het nut der geschiedenissen niet voldongen door allen, die vóór ons de bedrijven der menschen te boek stelden; ongetwijfeld zouden wij eenen ieder aanspooren, om zich vooral deze soort van gedenkschriften ter lezinge te verkiezen, wijl niets den stervelingen eenen korter weg wijst, om hunne oogmerken te bereiken, dan de kennis van voorige gebeurenissen.” [1] Met deze reden ontschuldigde zich Polybius reeds, van zijne geschiedenissen door geene lofspraak te hebben begonnen over het nut en leerzaam vermaak der algemeene gedenkschriften der menschheid. Daar nu honderd anderen, na zijnen tijd , den lof der geschiedkunde in voorredenen, in openlijke redevoeringen, in leer- en opvoeding-geschriften naar waarheid hebben uitgesproken, kan ik mij te meer ont
