zuiden komen grijze wolkbanken aangewandeld. De pastoor heeft haar eens gezegd: als uit wolken slappe strepen staan, dat het regen is.
Het is het ook permentelijk.
Gelukkig heeft Symforosa haren schuilerbij, en dan is 't plezant in den regen te wandelen.
De zon schuift achter een wolkzeil, de verten worden vochtig, en kleine, rappe droppelkens doen seffens den steenweg blinken en maken fijn geluid op de rijpe velden en in de boomen. Een waterreuk stijgt uit den grond.
Syinforosa is met den regen opgezet. 't Is allemaal door het zonnige beeld van. Martienus, het zingt in haar, 't maakt haar nieuw, rijk en weer in volle vertrouwen met God en zijne lieve Heiligen.
En het regent nu op zijn zeven gemakken. 't Zal weer een regen voor veel dagen zijn. De lacht is nat en de verten zijn verdronken. Het regent luie, rechte strepen zonder wind en 't ruischt machtig op de jonge bladeren van de boomen.
De deftige huizen van het dorp dat zij door moet, liggen wit en net achter de ijzeren hekkens net vergulde pieken. De regen smakt als in fluweel op de onderhoudene wegen der tuinen. Er zijn geen
46
