veele Bosſchen aan, en hierdoor geeft het hier veele lieve en vermaaklijke Wandelwegen.
Laat ik U nu zeggen, wat de Legende en Overlevering, wat de waare Geſchiedenis van dit Dorp verhaalen:
De twee eerſten vertellen, dat Oda, eene Maagd, en wel de Dochter van eenen zekeren Koning in Schotland was, welke in Pelgrimmaſie reizende, hier zou gewoond hebben en begraaven zijn; zij zou in den jaare 713 heilig zijn verklaard. Van haar zou dit Dorp eerst den naam van Odenburg (ik zou liever denken, dat het Godenburg van alle de Goden of Heiligen, die hier geëerd zijn geworden, gelijk Gij ziet uit alle de gewijde Kerken en Kapellen, moest genoemd zijn geweest), vervolgends dien van Oden- of Oedenrode ontvangen hebben. Of zou 'er, mijn Vriend! geene andere reden van deeze benaaming kunnen gegeeven worden, want 'er zijn meer naamen van Dorpen in de Majorij, die in Rode eindigen, als: Middenrode, Nistelrode. Zou het eerſte gedeelte van dien naam geen Hoogduitsch (wij hebben immers gezien dat 'er veele woorden uit die taal in de Majorij gebruikt worden) kunnen zijn, want od, oede, öde betekent daarin woest, dus zou het hetzelfde zijn als Woestrode; deeze naam past zeer wel op dit Dorp wegens deszelfs Bosſchen en Heiën, en dan vervalt van zelfs de geheele Legende aangaande deeze Heilige, welk verhaal ook, gelijk ik ſtraks toonen zal, op zeer losſe ſchroeven
