zulk eene uitmuntende Spreuk des Bijbels ten motto gebruiken.
Eentoonig moest die Reize natuurlijk in veele opzigten worden, dewijl het Bijgeloof, op alle Plaatzen in de Majorij, op even dezelfde wijze werkt; derhalven moest de Reiziger, of de meeste zaaken stilzwijgend voorbijgaan, of zich aan eentoonigheid schuldig maaken, en het laatste verkoos hij, om niets voor zijnen Vriend te verbergen. – Hoofd en Slot van Brieven, die op eene Reize aan eenen gemeenzaamen Vriend gezonden worden, kunnen niet altijd voor ieder een belangrijk zijn, of men moest nimmer vraagen naar den welstand van zijnen Vriend, nimmer hem van onze Vriendschap verzekeren; men kan, als men op zijn gemak zit te schrijven, hoofd en slot wel belangrijk maaken, doch heeft men hiertoe op Reize altijd tijds genoeg? – Zijne Brieven waren niet voor eene uitgaave geschreeven, doch veranderde omstandigheden deeden mij besluiten, om ze zóó in het licht te geeven, zoo als zij waren opgesteld, zonder de minste verändering.
Bl: 84 der Bibliotheek lees ik tweemaal Poel voor Peel; dit is denklijk eene fout van den Zetter, want men zegt immers niet Poelland maar Peelland.
De Schrijvers der Algemeene Vaderlandsche Letteröefeningen, welker beöordeelingen altijd veel naauwkeuriger, juister en gemaatigder zijn, oordeelen weder geheel anders (zie Alg: Vaderl: Letteroeff: voor 1800. No. V. Bl: 206, 207.); zij houden die Reize voor geene Kamerreize, en hierömtrent oordeelen zij zeer juist. – Zij zeggen verder: "de stijl valt somtijds in het laage en is van ongelijkheid niet vrij te spreeken." – Het eerste is mooglijk, het tweede zeker; doch men zal dit wel willen verschoonen, als men in aanmerking neemt, dat die Brieven onder het Reizen zijn opgesteld; dat de Reiziger schreef als hij tijd had, dat hij met altijd even vlug was, of altijd even veel lust bezat, om te schrijven; daar te boven zijn die Brieven aan eenen gemeenzaamen Vriend gezonden,
