Pagina:Van Maerlant, Rijmbijbel (Hs 10B21, 1332).pdf/102

f43v

⁷³³⁰Cysaras ende sine partie kolom a
Dats lucifer ende sine scare
Die verwonnen siin bi hare
Die naghel mag bedieden mede
Die slotel van haer reynichede
⁷³³⁵Daer soe den duvel mede verwan
Die melc die iael gaf den man
Dat es ihesus menschede
Die luciferre brochte mede
Die hamer daer soe mede sloech
⁷³⁴⁰Gheliict den cruuce genoech
Bi marien reynichede
Ende bi ihesus menschede
Ende bi den cruce es openbare
Ghesconfiert dat duvels scare
Daer na quam barach
Iael togede hem waer hi lach
Doot daer hi also liep naer
Aldus seide delbora waer
Dat ∙i∙ wiif soude hebben den seghe
⁷³⁵⁰Barach lede there in weghe
Iegen iabin ende siin here groot
Dien sloechi aldaer te doot
Ende asor sine hoeftstede
Veldi altegader mede
⁷³⁵⁵Barach ende delbora
Songen ende loefden gode daer na
Die so dicke ende so wel
Bescudde die van israel
Doe waren si in vreden daer naer
⁷³⁶⁰Sonder vechten ∙xl∙ iaer
Apollo was in delborans tiden
Die die heidine lange siden
Anebeden in menich lant
Hi was eerst die harpen vant
⁷³⁶⁵Entie visierde eerst visike^[1]
Dat was ∙i∙ wiisheyt rike
Esculapis vantse oec siin sone
Met ere blexeme was die gone
Verbernet ende sine boeke mede
⁷³⁷⁰Dus bleef die behendichede
Verloren wel ∙v∙C∙ iaer
Tote datse ypocras vant daer naer
Tien tiden maecte ylus^[2] som^[3]
Van troyen den thor ylom^[4]
7375Tien tiden sloech doot parcius
Dien coninc acriseus kolom b
Ende tconincrike maecte mede
Tote nic in die oude stede
Datte margos was
⁷³⁸⁰Also als ict bescreven las
Anderwarf misdede sere
Israel iegen onsen here
Doe hiet hise dwingen dan
Den lieden van madian
⁷³⁸⁵Entie van amalec dats waer
Diese dwongen vii iaer
Elcx iaers verheretsi^[5] dat coren
Entie beesten als wiit horen
Doe riepen si an gode genaden
⁷³⁹⁰Ende hi heeft hem beraden
Met ∙i∙ prophete die hem saen
Vermaende wat hem was gedaen
Van gode diese node liet
Mar si en wilden horen niet
⁷³⁹⁵Doe quam dingel van hemelrike
Tote ∙i∙ man die was rike
Ende hadde ∙i∙ sone hiet gedeon
Hi dorschede coren om dit doen
Dat hire ter noot bileven soude
⁷⁴⁰⁰Dingel seide die gods houde
Si metti starcx meniger manne
Gedeon antworde danne
Iof god met ons ware twi
Ware ons ongeval dus bi
⁷⁴⁰⁵Die ingel seide nu vare
Ic geef die cracht ende sende di dare
Dattu tvolc van madian
Te doot slaes als ∙i∙ man
Ghedeon hilten over man
⁷⁴¹⁰Ende seide sceet niet van dan
Eer ic weder mach tote di comen
Hi heeft ∙i∙ hoekiin^[6] genomen
Ende zoet^[7] ende brochter mede broot
Den hingel hi die spise boot
⁷⁴¹⁵Dingel hiet hem over een
Dat hise leide up ∙i∙ steen
Ende hi tsop daer up gieten soude
Mar die ingel als hi woude
Hadde ∙i∙ roede na mans wise
⁷⁴²⁰Ende die stac hi an die spise
Een vier quam daer uten stene

1. visike: geneeskunde
2. ylus: Ilus (Hist.Schol. Ilio (abl)), volgens Homerus een zoon van Tros en de stichter van de stad Troje. Bijbel: Hist.Schol. Lib.Jud. Cap.VII (Inc.)
3. som: hier in de betekenis van: een zekere
4. ylom: Ilion, Grieks voor Troje
5. verheret: van verheren: Met een leger (een land) onder de voet lopen, (land of goed) verwoesten.
6. hoekiin: hoekijn: bokje van schapen en geiten, geitebokje
7. zoet: van sieden: koken