Oec wart hi armer liede here
kolom a
Ende wert rovere uptie viande
7780Doe quamen liede van sinen lande
Ende seiden wes ons heren iepte
Iegen amon ende filiste
Hi antworde ghi siit de gone
Die mi als ∙i∙ quat wiifs sone
7785Hebt verdreven uten lande
Ende hebt gedaen wel grote scande
Si seiden doe waren wi verbolgen
Wi willen di als recht es volgen
Iepte sprac nu sweert mi dat
7790Doe swoeren siit hem in masfat
Aldaer ootmoedichde hi hem sere
Ende daer ontfingen sine over here
Sine boden quamen te hant
Ten coninc amon die tlant
7795Hem rumen hiet sonder fel
Doe seide hi tvolc van israel
Nam mi miin lant dats bi naer
Leden wel ccc iaer
Ende nu hebt ic weder ontfaen
7800Iepte sprac dat was gedaen
Ende gewonnen metten swaerde
Die cononc ne wilde sire vaerde
Varen dor siin bidden echt
Doe sprac iepte god scede drecht
7805Vander dinc diemen hier heeft
Doe quam in hem die heilighe gheest
Daer dede hi gode siin belof
Gave hem god zege daer of
Ende haer mogentheit bename
7810Wat so hem te gemoete quame
Van sinen huse als hi ten kere
Quame vander groter ere
Dat soude slaen ende offren gode
Doe makede hi so vele dode
7815Over die van amon wet wel
Dat pais hadden die van israel
Ende als hi thuus quam daer naer
Quam sin eygin dochter daer
Die sere blide was daer of
7820Doe seidi hare dat belof
Mar die dochter die was blide
Dat hi den zege hadde ten stride
Soe seide vader doe diin belof
Mar allene gef mi orlof
kolom b
7825Dat ic mine magedom bewene
Ende mine geselinne gemene
∙ii∙ maende vor mine doot
Doe gaf hi haer orlof al bloot
Ende daer na dede hi siin belof
7830Selc heilich man priisden daer of
Ende seide dat het ware gods raet
Mar iosefus scalten quaet
Doe quamen die van effraym
Ende wilden alle verbernen him
7835Want hise niet te wighe omboet
Mar hi gaderde ∙i∙ here groot
Iegen him ende sloech hem af dan
Wel xlii dusent man
Vii iaer so was hi here
7840Ende doe hi starf met groter ere
Was hi begraven seitmen mi
In sine stat hiet sebeti[1]
In sinen tiden was ercules
Dien so sere vernoyde[2] des
7845Dat hi genesen niet en mochte
Ende ∙i∙ groot vier hi doe wrochte
Ende verbernde hem daer in
Also wreet was hem siin sin
Na iepte was vii iaer
7850Rechtre iesebon[3] dats waer
Doe was agamemnon here
In nicene met groter ere
Ende menelaus die drouch crone
In die stat tote lacedemone
7855Na iesebon van iudas geslachte
So was rechtre met crachte
∙x∙ iaer ∙i∙ hiet iabulon[4]
Vanden geslachte van zabulon
In sinen tiden nam helenen
7860Pariis die menigen dede wenen
Die wille weten hoet verginc
Van mi vint hi gedicht dit dinc
Iabulon starf ende na him
Quam ∙i∙ rechtre van effraim
7865Abdon[5] hiet hi wet vor waer
Ende hi was rechtre viii iaer
In sinen derden iare so was
Troien verloren als ict las
Dat ic hier voren in dietsche dichte
- ↑ sebeti: Hist. Schol. vermeldt Sebethi, in de bijbel staat ‘de steden van Gilead (Richteren 12:7)
- ↑ vernoyen: vervelen ongeduldig worden geen zin hebben in
- ↑ iesebon: Ibsan (Vulg. Abes(s)an), na Jefta zeven jaar richter over Israël. In de Hist.Schol. (Lib.Jud. Cap.XII) wordt hij Abessan, vel Essebon genoemd. Maerlant geeft uitsluitend de tweede naam, die niet voorkomt in de Vulg. Bijbel: Ri 12:8
- ↑ Elon: een rechter van Israël vermeldt in Richteren 12:11
- ↑ abdon: Abdon (Vulg./Hist.Schol. Abdon), richter over Israël na Elon (Mnl. abilon). Bijbel: Ri 12:13-15, Hist.Schol. Lib.Jud. Cap.XV
