Roboam vergaderde here
kolom a
C∙M man ter were
Ende xx∙M also wel
Om te vechtene up israel
12075Mar god sende hem als ict las
Saen den prophete semeyas[1]
Die hem dat vechten verboet
Ieroboam hadde sorghe groet
Ende seide eist dat tvolc vare
12080iii warve in elken iare
Ten temple van iherusalem
Roboam salse trecken an hem
Ende si sellen mi verslaen
Doe maecte hi ii calver saen
12085Van goude die quade man
Deen setti in dan[2]
Ende dat ander in betel[3]
Ende seide ghi van israel
Dit siin u gode dese twe
12090Deiden u dor die roede zee
So dat hi ende alle die meeste
Vor die calver dreven feeste
Ende onse her sender do
Sinen prophete abdo[4]
12095Die vor den coninc quam aldaer
Daer hi stont vorden outaer
Ende sacrificie den calver dede
Aldaer riep aldo[5] ter stelver[6] stede
Onse here seget outaer outaer
12100Van daviten sal comen hier naer
∙I∙ coninc die sal heten iosias[7]
Die bernen sal siit seker das
Upti deser papen bene
Ende graven groot ende clene
12105Ten lieden sprac hi nu bekint
Dat mi god hier heeft ghesint
Toutaer sal scoren nu met allen
Entie offerande sal vallen
Doe hieten ieroboam
12110Vangen want hi was gram
Ende boot die hant tehem waert
Die hant verdarf metter vaert
Entie outaer brac ontwe
Ierobam hadde so we
12115Dat hi bad met sinen monde
Profete bid vor mine sonde
Ende god gaf hem daer ter stede
kolom b
Ghesonde dor des propheten bede
Die coninc sprac nu et met mi
12120Ic sal giften gheven di
In mach antworde abdo
Want god verboot mi also
Dat ic dronke no ate
Ende ic bider selver strate
12Niet en keerde de ic quam
Dus sciet hi van ieroboam
Ende voer henen ander vaert
Van betel te iherusalem waert
In betel was dien dach
12130∙I∙ out prophete die stille lach
∙I∙ valsch prophete ∙i∙ wikelare
Ende doe hi horde die niemare
Vander miraclen reet hi naer
Ende bad den profete aldaer
12135Dat hi met hem vare ende kere
In mach seiti van onsen here
Dander sprac gheloef mi nu
Ic ben prophete als du
God hiet mi halen den man
12140Ende doene met mi eten dan
Dus hoendhine[8] wildiit weten
Ende doe si saten over teten
Quam de heilighe gheest ter selver stonde
Indes valsch propheten monde
12145Ende sprac an abdo aldus god
Om dattu vergaets gods gebod
Ende saltu niet begraven siin
Daer liggen die vordre[9] diin
Dus doemdene die selve mont
12150Diene bedroech ter selver stont
Na den etene die heilige man
Te iherusalem waert riden began
Daer verbeten ∙i∙ liebaert
Siin esel stont daer onvervaert
121555Al stille daer ter stede
Die liebaert wachte den doden mede
Hi en at no man no beeste
Als die wikelare dat vreeste
Haeldi den prophete ons heren
12160Ende groevene met groter eren
In siin graf ende hi geboet
Den sinen als hi ware doet
- ↑ semeyas: Semaja (Vulg./Hist.Schol. Semeias), profeet ten tijde van koning Rechabeam. Bijbel: 1 K 12:22, Hist.Schol. Lib.III Reg. Cap.XXX
- ↑ dan: Dan (Vulg. Dan Hist.Schol. Castra Dan), stad ten zuiden van de Libanon, aan de voet van de berg Hermon. Bijbel: Ri 18:1, Joz 19:47, Hist.Schol. Lib.Jud. Cap.XXI
- ↑ betel: Betel (Vulg./Hist.Schol. Bethel), stad in Efraïm, 17 km ten noorden van Jeruzalem. Zowel Abraham als Jakob richtten hier altaren op ter ere van God. Bijbel: Gn 12:8, Hist.Schol. Lib.Gen. Cap.XLIV
- ↑ abdo: Jedo (Vulg. Addo Hist.Schol. Abdo), profeet. Hij trachtte tevergeefs Jerobeam van afgoderij af te brengen. Het verhaal wordt verteld in 1 K 13 de 'man Gods' van wie hier steeds sprake is, wordt niet bij name genoemd. In 2 Kr 9:29 wordt in dezelfde context echter verwezen naar een ziener, genaamd Jedo, zoon van Nebat. Deze werd in latere commentaren met de 'man Gods' uit 1 K 13 geïdentificeerd. Vgl. Lat.: Dominus misit prophetam de Juda in Bethel, qui in Paralipomenon nominatur Abdo (Hist.Schol. Lib.III Reg. Cap. XXIX). Bijbel: Vgl. 1 K 13 en 2 Kr 9:29
- ↑ aldo: kopiëerfout, moet ‘abdo’ zijn.
- ↑ stelver: kopiëerfout vgl. met ‘Aldaer riep abdo ter stede. Onse here seghet outaer outaer. Van dauite sal comen hiernaer. Een sone sal heten iosias. Die bernen sal wes seker das. Vp di deser pape bene. Ende ontliuense grod ende clene.’ Rijmb. p. 292, r. 15-21, West-Vlaanderen, {{sup|1285
- ↑ iosias: Josia (Vulg. Iosias Hist.Schol. Josias), koning over Juda van 639-608, zoon en opvolger van Amon. Hij was acht jaar oud toen hij aan de macht kwam. Bijbel: 1 K 13:2, Hist.Schol. Lib.III Reg. Cap.XXXIV
- ↑ hoendhine: hoende hi hem, van honen: bedriegen, voorliegen, misleiden.
- ↑ vordre: van vorder: voorouder voorvader
