f72v
Ende decter sine ogen mede
kolom a
Doe seide onse here daer ter stede
Wat doestu hier helia
Here iesabel leit mi na
12535Ghevellet heeft soe dine outare
Ende dine profeten gheslegen sware
Ende ben allene bleven
Mar doch staen si na miin leven
Hier ben ics ontslopen[1] here
12540Doe seide god tehem nu kere
Dur die woistine ganc te damas
In mine wrake nu merct das
Saltu asael den vrien
Coninc maken van surien
12545Ende iehu oec also wel
Coninc maken van israel
Heliseuse na dese zaken
Saltu na di profete maken
Dese iiii sellen doot slaen
12550In israel die ten afgoden gaen
Helias ginc wech dat hi quam
Daer hi xii man vernam
Die hene gingen als ict las
Daer eliseus in ∙i∙ hof was
12555Sinen mantel leidi uphem daer
Ende eilseus volgede hem naer
Profete wart hi na gods wort
Ende diende eliase sider me vort
Benadap coninc van surien
12560Lach doe met sire partien
Te samarien voer die stede
xxxii coninge waren hem mede
Van achab seidi dat hi woude
Up dat hi hem weder keren soude
12565Dat hem bequame ginder
Beide wiif ende oec die kinder
Mar achabs raet die weder riet
Dat hiis altoes en dade niet
Benadap hadt sere onmare[2]
12570Bis sinen goden swoer hi dare
Dat hiit souden metten sinen
Samarien sere doen scinen
Doe sprac die coninc van israel
Verhef di niet ic raet di wel
12575Die avonture geeft openbare
Dicke seghe der minster scare
Benadap dede gaen ten stride
kolom b
Achab was vervaert ende onblide
Mar die profete micheas
12580Die vertroestene als ict las
Ende seide dit sprect die hemelsche vader
Ic sal heden dit volc algader
In dine hant geven in diin gebot
Dattu weets dat ic ben god
12585Achab nemmeer volcx met hem nam
Dan cc ende xxxii man
Der princen kinder ende anders niet
Alse hem die profete riet
Ende trac met hem uter port
12590Alst benadap heeft verhort
Hiet hi datmense soude vaen
Ende sender doe ∙i∙ scare saen
Mar die van israel sloegense doot
Die suriane dor die noot
12595Vloen wech alsi sagen dat
Die van israel quamen uter stat
Ende daden harde grote plage
Onder die heidine indien dage
Doe quam ∙i∙ profete gegaen
12600Tote achab ende seide saen
God heefti getroest nu sere
Sie wiltu hem doen enighe ere
Ten naesten iare quam van surien
Die coninc met sire partien
12605Mar die suriane als wiit horen
Seiden dat siit bede verloren
Om dattie god van achabs scare
God vander montanie ware
Waert dat si vochten in den dale
12610Si verwonnen altemale
Ten naesten iare quam benadap
Gevaren met groter heerscap
Doe sprac an achab ∙i∙ gods man
Om dattie suriane seggen dan
12615Sint dat god ant hoge heeft macht
Ende inden dale en gene cracht
Salicse geven in diin gewelt
Die suriane worden gevelt
Tere scare c∙M man
12620Diere ontvloen ende ontliepen dan
In affer[3] dit was ∙i∙ port
Mar die mure was gescort
- ↑ ontslopen: Ontsluipen, ontslippen, ontsnappen.
- ↑ had het sere onmare: ‘Iet onmare hebben’: ergens tegen hebben, er niet van willen weten, ook iets afkeuren, versmaden, verachten, minachten, beneden zich achten, ergens niet om geven. Hier en daar kan ook de sterkere opvatting met verachting van de hand wijzen, verafschuwen, verfoeien zijn bedoeld.
- ↑ affer: Afek (Vulg. Afec Hist.Schol. Aphec), plaats in het gebied tussen de Karmel en Fenicië. Bijbel: 1 K 20:30, Hist.Schol. Lib.III Reg. Cap.XXXVIII