Pagina:Van Maerlant, Rijmbijbel (Hs 10B21, 1332).pdf/172

f78v

¹³⁶²⁵Ende ioas gaf hem des sconinc scat kolom a
Ende des tempels omme dat
So lieten in paise asael
Daer na hi in qualen vel
Ende sine knapen sloegen doot
¹³⁶³⁰Men groevene onder sine genoot
In davids stad niet coninclike
Na hem ontfinc siin sone drike
Die geheten was amasias
In ioas tiden als ict las
¹³⁶³⁵So was coninc vanden latinen
Van enease comen ende van lavinen
Die xii silius armelius^[1]
∙I∙ sone haddi hiet iulius
Van wies gheslachte sider quam
¹³⁶⁴⁰Deerste roemsche keiser als ict vernam
Armelius maecte ∙i∙ berch niet quaet
Daer nu ter wile rome staet
Hort mi vort so doedi wel
Van den coninc van israel
In ioas xxx ste iaer
Van iherusalem dats waer
Was iheus sone iohatas
Van israel coninc als ict las
Crone droechi ∙x∙ iaer ende vii
¹³⁶⁵⁰Ende was van ieroboams levene
Dies balchem god van israel
Ende lietse geselen asael
Den coninc van surien sere
Iohatas riep up onsen here
¹³⁶⁵⁵Ende gode ontfermede der clage
Ende seide hem pais in sinen dagen
Ende doe groefinen in samaria
Siin sone wert coninc daer na
In ioas xvii iaer
¹³⁶⁶⁰Van iherusalem dats waer
Ontfinc hi van israel die ere
Ende xvi iaer was hi here
Ieroboams doen hilt hi geel
Doch min dan sine vorders ∙i∙ deel
¹³⁶⁶⁵Tien tiden was siec heliseus
Ende ioas die sochten thuus
Met groten soene met groten vare
Heliseus sprac brinc hare
∙I∙ boghe ende ∙i∙ scichte te hant
¹³⁶⁷⁰Ende legter up oec u hant
Mettien gint die coninc dede kolom b
Heliseus leider up siin hant mede
Doe spranc hi up ende ondede ter vaert
Die oest port ende scoet utwaert
¹³⁶⁷⁵Ende hi dede na sine gehete
Doe sprac aldus die profete
Dat gods scichte iegen surien
Du salt verslaen met sire partien
Van surien menigen man
¹³⁶⁸⁰Hi dede wech den boghe dan
Ende mettien heliseus hiet
Want die coninc hadde ∙i∙ spiet
Slach seithi die arde daer mede
Mettien gerit die coninc dede
¹³⁶⁸⁵Ende doe hi rusten began
Sach up hem die goede man
Ende seide hadstuse gheslegen
Vii werf ic wils verplegen
Also dicke hadstu surien verwonnen
¹³⁶⁹⁰Nu sals di god iii warf onnen^[2]
Ende heliseus bleef daer doot
Men groefene last recht was groot
Uten lande van moab quamen
Int selve iaer als wiit vernamen
¹³⁶⁹⁵Rovers ende wilden dlant bescaven^[3]
Ende liede stonden ende wilden graven
∙I∙ doden alsi daer plagen
Mettien si die rovers sagen
Ende worpen den dode van vare
¹³⁷⁰⁰In heliseus graf aldare
Doe die dode als ict vernam
In die heilige beendre quam
Wart hi levende wat sals mee
Dus verwecte hi der dode twe
¹³⁷⁰⁵∙I∙ meer dan helias
Die noch leeft ende siin meester was
Tien tiden so starf asael
Van surien wet dat wel
Ende siin sone benadap
¹³⁷¹⁰Wart coninc ende hadde theerscap
Uphem vacht iii werf ioas
∙I∙ teken segic di als ict las
Dlant wan hi weder dat asael
Wan up die van israel
¹³⁷¹⁵Alse hem heliseus behiet
Eer hi vander werelt sciet

1. silius armelius: Aremulus Silvius (Hist.Schol. Silvius Aremulus), volgens een al in de vroege oudheid geschreven (maar niet historische) lijst de twaalfde koning van Alba Longa. De lijst van de koningen van Alba Longa wordt door verschillende klassieke auteurs gegeven. In de meest gangbare versie ervan draagt de twaalfde koning de naam allades of allodius Livius geeft echter de naam Romulus, terwijl weer anderen hem aremulus noemen. De laatste vorm treffen we ook aan in Maerlants bron, de Historia Scholastica (ed. Migne). Bijbel: Hist.Schol. Lib.IV Reg. Cap. XVII (Inc.) Romulus Silvius
2. onnen: Met God als subject: iemand iets vergunnen, iemand uit gunst of genegenheid iets verlenen of schenken.
3. bescaven: Beroven, uitplunderen.