f2v
Ghi hebbes alte spade[1] begonnen
kolom a
Hets dompheit[2] dat ghi u verteert[3]
Mi dinct dat u niet nieman deert
dan u selven in uwen sin
Ghi hebter mere svaerheit in
85Ghi siits te mager ende te bleker
Twi[4] sidi voer mine ogen smeker
Ende achter valsch als die verrader
Met indase[5] moet ghiis alle gader
Hebt u den niit ic wil dichten
90Ende mi selvere daer mede verlichten
Dor miin seggen dor miin castien[6]
So en suldiis niet vertien[7]
Dus wil ic gaen an miin begin
Nu god verclare minen sin
Merct ic wil dat giis seker siit
Dit es tbegin van alre tiit
God die maecte int begin
De hemel ende oec daer in
Alle der ingle nature
100Desen hemel heeft die scrifture
Empyrus in rechter namen
Daer dingle haer begin in namen
Ende hi maecte die erde mede
Ende wi verstaen al hier ter stede
105Daer die lettre[8] die arde noemt
Dat mit hare materie coemt
Aldat hier bider erden levet
Ende al die dinc die si ute gevet
Dat si weder in hare keert
110}Dies siit seker ende gheleert
Die materie van allen dieren
Van allen cruden die manieren
Van bome van adaems vleesche mede
Dat brochtsoe vort aldus ter stede
115Mar niet maketse god nochtoe
Hier maect hise nu hort hoe
Die iiii elemente water ende vier
Erde ende lucht die waren alhier
Ghemaect daer men die erde noemt
120Nu hort hoe die redene coemt
Werelt ende tiit siin even out
Dus seit die waerheit ons behout
Van niete maecte god int begin
Den hemel ende dingel daer in
125Ende die ander elemente oec mede
Die arde was van hare scoenhede
kolom b
Nochtan deeloes[9] na der nature
Dus heetse idel die scrifture
Ende met dempsterheden verdect
130Die scrifture die vertrect[10]
Dat die heilige gheest ons heren
Dats goets wille dus salment keren
Die wart upwaert gedragen
Dies worts mach ons wel behagen
135Daer wart bekint ende bediet
Dat doepsel diesmen nu pliet[11]
Doe maecte god met sinen worde
Dlicht als ict bescreven horde
Dwort gods dats die sone
140Die ons verloeste dats die gone
Die vleesch in marien ontfinc
Dlicht eer die sonne up ginc
Was een swerc claer ende scone
Gheliic der dageraet an den trone
145Der sonne ongheliic van lechte
Ons bescriven ons gods knechte
Doe versach god dat dlicht was goet
Ende hi versciet[12] daer metter spoet
Dat licht vander dempsterhede
150Al hier versta wi ter stede
Dat Lucifer ende sine scare
Versceden worden al openbare
Om hare hovaerdige sonden
Vanden inglen die volstonden
155Dier staende bleven heren dlecht
Ende diere neder vellen al na recht
Mogen wel heren dempsterhede
Dat naemde god dus leestmen mede
Dat licht bi namen ende hiet dach
160Die tiit daer dempsternisse an lach
Hiet onse here nacht bi namen
Ende die was als wiit vernamen
Een sondach ende dalreerste dach
Die ter werelt ye gelach
Des ander dages dus eist bekent
Maecte god dat firmament
Int water te midwaerde[13] recht
Vanden watre maecte hi echt
Hart ende vast ghelic kerstalle[14]
170Claer ghescepen als die scale
Die sterren dat es wel bekent
- ↑ spade: laat
- ↑ dompheit: domheid
- ↑ verteren: Hier gebruikt als zich kwellen, zich aftobben
- ↑ twi: waarom
- ↑ dase: lose trek, streek, gek, slechtaard
- ↑ castien: Iemand willen verbeteren, hem de waarheid voorhouden, hem leren, vermanen, onderrichten, terecht wijzen, voor iemand als leer- of zedemeester optreden.
- ↑ vertien: Hier in de zin van vergeven (vertiën)
- ↑ Letters, boekstaven maar ook Letteren, geleerdheid.
- ↑ deeloes: verstoken van, niet rechthebbend, geen deel hebbende
- ↑ vertrect: Hie in de zin van: verhaal, mededeeling, het vertellen van iets.
- ↑ pliet: van plegen, gewoon zijn.
- ↑ versciet: van scheiden, weg gaan
- ↑ te midwaerde: in het midden.
- ↑ kerstalle: kristal