Naar inhoud springen

Pagina:Van Maerlant, Rijmbijbel (Hs 10B21, 1332).pdf/212

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

f98v

17245Ende warpen in ∙i∙ vat vul al van bloede kolom a
Ende sprac met groten overmoede
Versaet di bloets dattu begeers
Daer du omme so dorstich waers
Dus bleef doot die grote here
17250Dus wandel[1] es die werelt ere
In tyrus tiden als ic gome
Was die vii coninc van rome
Die hoverdighe tarquinus
Van hem lesen wi aldus
17255Dat hi vingherline van boien[2]
Daermen tormenten[3] ende moien[4]
Soude die gevane daaermede
Eerst werf visieren dede
In felle kerkers ende in ellenden
17260So dedi eerst die lieden senden
Doch was hi sider dorperlike[5]
Ghesteken uut al sinen rike
Na tyrus den coninc merket des
Wart coninc siin sone campices
17265Die artaxarces assuerus[6]
In esdras heet wi lesen dus
In iudiths boec bescreven steet
Wien dat lief si ofte leet
Want die coninc waren heren
17270Ende daden haren name verkeren
Doe screven die persen ende van surien
Dattie ioden met hare partien
Iherusalem die quade port
Weder maecten die was testort
17275Ende oyt quat was ende fel
Dien van persen ende rebel
Ende si maecten den tempel mede
Ghelic ∙i∙ borch in die stede
Teerst dat volmaect ware
17280Souden si ontseggen openbare
Den coninc tsens ende siin recht
Ende al wilde hi in surien echt
Hi en soude mogen vander stat
Doe verboet cambices dat
17285Datmen liete dat metsen staen
Des die tiit ware al vergaen
Des coninx dat is ander iaer
Daer ghi af horen selt hier naer

Iudits ieeste gaet hier an
17290Van live wiif van herte man
Verstaet mi wel na tyrus doot kolom b
Wart ∙i∙ arfaxat[7] here groot
Ende veste gathamus die stede
Die staet in dat lant van mede
17295Om dat hi wilde moghentlike
Winnen dat conincrike
Nabugodonosor cambices
Tyrus sone verdiende des
Hem gaf die vader eer hi bleef doot
17300Ninive die stede groot
Ende van assyrien dat lant
Xii iaer dats wel bekant
Droechi crone vor tyrus doot
Die gaf arfaxat weder stoot
17305Slouchine doot ende wan dlant
Ende doe hine hadde in sine hant
Beide persen ende meden
Ende al des vader mogentheden
Verhief hi sine herte daerna
17310Ende sende in cylicia
Ende in al die lande omtrent hem
Al toter stat van iherusalem
Ende eeschede chens ende gavel[8] mede
Meer dan ye siin vader dede
17315Ende si ontseiden hem alle gavel
Doe nam hi sinen commestavel
Holofernuse ende geboet
Dat hi name siin here groot
Ende niemens[9] oec vermede
17320No borgh no lant in gene stede
Hi voer uut met menigen man
Ende stoerde dlant van madian[10]
Ende oec dlant van cylicia
Ende oec mesopotamia
17325Doe baden die princen om genaden
Doe nam hi up borch ende staden
En vellede algader neder
Die afgode vort ende weder
Brac hi te sticken clene ende groot
17330Om dat cambises geboet
Want hi wilde wesen god
Alsi vernamen dat swaer gebod
Die ioden van iherusalem
Waren si vervaert van hem
17335Dat hi niet al selke scade
Den tempel ons heren en dade

  1. wandel: hier in de betekenis van vergankelijk
  2. boien: boeien, handboei, duimschroef
  3. tormenten: Kwellen, pijnigen, martelen.
  4. moien: Kwellen, pijn doen, pijnigen.
  5. dorperlike: schandelijk, smadelijk. Dit vers luidt in een vroegere versie: ‘Doch was hi sident dorperlike. Versteken vte sine rike’
  6. assuerus: Ahasveros (Vulg./Hist.Schol. Assuerus), in Ezr 4:6 de naam van de Perzische koning Cambyses II (530-522). Bijbel: Ezr 4:6, Hist.Schol. Lib.Dan. Cap.XX, Hist.Schol. Lib.Judith Cap.I (Add. 2
  7. arfaxat: Arpaksad (Vulg. Arfaxat Hist.Schol. Arphaxad), in de bijbel genoemde (maar verder onbekende) koning over de Meden ten tijde van Nebukadnessar. Bijbel: Jdt 1:1, Hist.Schol. Lib.Judith Cap.I
  8. gavel: belasting
  9. niemens: niemand
  10. madian: Midjan (Vulg./Hist.Schol. Madian), gebied van de stam Midjan. Er was ook een stad Madian ten oosten van de golf Akaba, vgl. Bijb.Enc. s.v. Midjanieten. Bijbel: Ex 2:15, Hist.Schol. Lib.Ex. Cap.VII