Pagina:Van Maerlant, Rijmbijbel (Hs 10B21, 1332).pdf/25

f5r

Selve die wel rike god kolom a
Alle den voghelen enten dieren
⁵³⁰Van luchten van lande van rivieren
Ende aldatmen vint indie zee
Om ∙ii∙ zaken ende nemmee
Dat hi se nomen soude daer
Ende hi weten soude voer waer
⁵³⁵Dat siin gheliic na den lichame
No na den zielen niene^[1] quame
Daer gaf hem god adam de ionge
Namen na der ebreuscher tonge
Die eerst was van alle sprake
⁵⁴⁰Doe dede god na deser zake
Enen slaep comen in adame
Ende hiet dese dinc slaeps name
Daer wi gheloven dat hi inne
Met ∙i∙ subtilen sinne
⁵⁴⁵Die hemelsche bliscap vernam
Want teerst dat hi bequam
Propheteerde hi seggen clerke
Van ihesuse ende vander heiliger kerke
Ende voerseide der lovien^[2] ganc
⁵⁵⁰Ende domese^[3] te voren lanc
Dat hi met brande soude comen
Dat seide hi sinen kindren somen
Als hise ghewan daer naer
Nu hort vort die ieeste waer
⁵⁵⁵An desen slaep in dese stede
Nam hem god ∙i∙ rebbe ende vleesch mede
Ende maecter af ∙i∙ wuf allene
Vleesch quam van vleesche ende been van bene
Ende hi leidse daer voer adame
⁵⁶⁰Om dat hi hare soude geven name
Hi sprac dit vleesch ende dit been
Es van den minen een alleen
Virago salmense nomen
Dat luut vanden manne comen
⁵⁶⁵Aldus hiet soe voer die sonden
Mar daer na in corten stonden
Doe soe die sonden hadde gedaen
Hiet soe yeva also saen^[4]
Dat wort machmen ons bedieden
⁵⁷⁰Dat soe moeder es van allen lieden
Alst kint comt ter werelt uut
Soes des knapekiins eerste luut
A ende des meysekiins E
Dit en falgiert^[5] u nemberme kolom b
⁵⁷⁵Doe adam twuf hadde ghenant
Propheteerde hi tehant^[6]
Om dat soe es van minen live
Sal die man volgen den wive
Moeder ende vader begeven
⁵⁸⁰Ende daer naer so es bescreven
In enen vleesche sulsi ∙ii∙ wesen
Huwelic voerseide hi na desen
Doe yeve ende adam waren gemaect
Waren si bede al moeder naect
⁵⁸⁵Ende si en scaemden hem oec niet
Merct ochtment an kinder siet
Si en scamen hem niet een twint^[7]
Eer hare nature sonde kint
Dus wast van yeven ende van adame
⁵⁹⁰Dat si waren al sonder scame
Tiere^[8] stont ende ter selver uren
Was van alle creaturen
Dat verstaet van allen beesten
Tserpent listichs na der ieesten
⁵⁹⁵Ende harde scalc^[9] oec van sinne
Want die duvel wasser inne
Bedi dat lucifer die scone
Was gheworpen van den trone
Had hiis niit in alre wiis
⁶⁰⁰Dat adam was int paradiis
Ende pensde hoe dat hine uut dade steken
Dadi hem gods bod te breken
So mosthie uut pensde hi dan
Mar dar hi meer ontsach den man
⁶⁰⁵Dies ghinc hi eerst toten wive
Omdat soe cranker^[10] was van live
Metten serpente heefthiit bestaen
Want het plach doe sonder waen
Up ende neder rechte te gane
⁶¹⁰Na des menschen gedane
Beda scriift die clerc was diere^[11]
Het was ∙i∙ serpents maniere
Gheansicht als ene ioncvrouwe
Ute hem sprac die onghetrouwe
⁶¹⁵Als hi nu doet wildiit weten
Ute dien dien hi heeft beseten
Ende seide te hare dat ghebod
Waer omme so gaft u god
Dat ghi van alden houte gemene

1. niene: niet, nooit
2. lovie: zondvloed
3. straffen, tuchtigen, pijnigen (doemen)
4. also saen: terstond
5. missen, niet uitkomen
6. tehant: aanstonds, terstond, dadelijk
7. niet een twint: niet het minste, zogoed als niets
8. tiere: samentrekking van ‘te diere’
9. scalc: verdorven, slecht, bedrieglijk, listig, slim
10. cranker: zwak ziek nietig slecht immoreel van mindere kwaliteit
11. diere: uitgelezen, voortteffelijk