Naar inhoud springen

Pagina:Van Maerlant, Rijmbijbel (Hs 10B21, 1332).pdf/26

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

f5v

620Nutten sout sonder[1] van ∙i∙ allene kolom a
Dit vragede hi na hare antworde
So visierde[2] hi sine worde
Soe sprac om dat wi bi avonturen[3]
Die doot niet souden besuren[4]
625Ende alsoe bi avonturen seide
Mercte hi wel hare crancheide
Ende dat soe vaste niet gheloefde
Ende sprac ute des serpents hoefde
Neen ghine bliifter niet omme doot
630Mar hi weet wel u ere es groot
Welctiit[5] dat ghire af hebt geten
So suldi vroeden ende weten
Vroetscap als of ghi gode waert
Yeve soe wart verhovaert
635Want soe gode waende gheliken
So sach den sconen boem den riken
Entie vrucht scone ende sochte
Soe at dat soe sint[6] becochte[7]
Ende boeds adam hare man
640Die messcien merken began
Dat soe tehant niet bleef doot
Nochtan so wiste hi al bloet
Dat quat daer af soude comen
Dits bescreven van hem somen
645Ende at watter af soude ghescien
Haer ogen ondaden[8] mettien
Niet dat si blint hadden gewesen
Mar haer list[9] verwerde[10] met desen
Indes menschen natuerlichede
650Dat si te voren niet ne dede
Doe namen si mit gemenen rade
Bede gader vigheblade
Ende decten hare scamelichede
Al omme ende omme hare lede
655Daer si saten onder die rise[11]
Horden si inden paradise
Gode wandelen daer hi quam
Hi sprac waer bestu adam
Here sprac hi doe ic hadde verstaen
660Dine stemme vervaerdic[12] mi saen[13]
Ende hebbe mi ghedect dur[14] das
Omdat ic al naect was
God sprac wie heeft di ghewiset[15]
Daer du di an diis heefs gespiset[16]
665Met dat ic di verboet kolom b
Doe sprac adam dulheit[17] groet
Als ochti gode sine misdaet
Wilde an tien[18] ende sin quat
Dwuf dattu gaves mi
670At eerst ende ic at bedi
Als ochti meende het ware bleven
Ne hadstuse mi niet gegeven
Doe sprac god thare diet at
Waer omme daetstu dat
675Doe teecht[19] yeve den serpente
Mar van den parlemente[20]
Droech[21] hare meninge vander tale
Onsen heer te dienen altemale
Dat adam vander reyne erde
680Was ghemaect met groter werde
Die nie smette hadde ontfaen
Noch nie oec was ondaen[22]
No met ploege no met spaden
No besmet met genen daden
685Betekent die reyne marie
Die sonder enigher dorpernie[23]
Niet alse plegen ander wive
Onbesmet van haren live
Gheliker wiis dat adam
690Des sestes dages ter werelt quam
Also was ihese onse troest vercoren
Ander sester ewe[24] gheboren
Den serpente vragede hi niet
Buten sinen rade eist ghesciet
695Want bides duvels rade quamt al
Doe vloecte hi als ic scriven sal
Drie vloece segic u al dan
Want hiis ant serpent began
Om dat driesins misdede
700Alreerst inder nidichede
Dander[25] warf[26] om dat het loech
Ende dardewarf om dat bedroech
Den man dies wast vermalediit
Het hadde om smenschen hoecheit niit
705Bedi seide god aldus saen
Up dine borst saltu gaen
Van loghene slouchiit inden mont
Ende sprac du salt talre stont
Die erde eten al diin leven
710Dluut dat hem wert gegeven
Nam hem god aldaer ter stede

  1. sonder: behalve
  2. visieren: hier in de betekenis van bedenken, beramen
  3. bi avonture: bij toeval, toevallig
  4. besuren: De nadelige gevolgen ondervinden van bezuren, bekopen In de verbinding die doot besuren Sterven
  5. welctiit: op welke tijd, wanneer
  6. sint: sindsdien, vanaf die tijd
  7. becopen: betalen, boeten voor
  8. ondoen: zich openen, opengaan
  9. list: vaardigheid, handigheid, behedigheid, kennis, wetenschap, kunde
  10. verwerden: verloren gaan, te niet gaan
  11. rise: pak, bundel
  12. vervaert: Onsteld, verschrikt, beangst, bevreesd
  13. saen: dadelijk, onmiddellijk
  14. dur das: wegens omwille van
  15. wisen: hier als aanzetten tot
  16. spisen: zich voeden
  17. dulheit: Dwaasheid, domheid, zinneloosheid, onverstand, waanzin.
  18. tien: iemand iets ten laste leggen, iemand beschuldigen
  19. teechenen: aanduiden, aanwijzen
  20. parlement: Bepaaldelijk een gesprek tussen twee personen of partijen over een zaak van groot gewicht
  21. droech: van bedriegen
  22. ondoen: openmaken, los maken
  23. dorpernie: hier onzedelijkheid, onkuisheid
  24. ewe: (Eeuw), onbepaalde tijdruimte, tijdperk. Men verdeelde in de middeleeuwen de wereldgeschiedenis in zeven euwen: Dierste euwe was van Adame tote Noe dander euwe stoet van Noe tote Abraham die derde euwe stoet .. tote dat die kindere van Israël .. trocken ten lande weert van promissione die vierde euwe hielt haren tijt tote op den coninc Davijt die vijfte euwe duerde voert tote op Jhesus Cristus gheboert die seste euwe die sal staen .. tote dat hi (Christus) weder comen zal dese werelt doemen die sevenste (sevende) euwe .. dats de euwe, die altoes duert in ewechede beide int scoene hemelrike ende in die hille.
  25. ander: tweede
  26. warf: keer, maal