f11v
Dat hi maecte damas die stede
kolom a
Ende dat hire sint in was here
1690God antworde ten kere
∙I∙ kint dattu winnen sout
Sal hebben diins goeds gewout
Abram ghelovets onsen here
Des hadhi sider lof ende ere
1695Ende god gaves hem tekiin daer
Oec seidi mede voer waer
Dat siin gheslachte in haer hant
Noch sal hebben al dit lant
Om dat god behiet dat doen
1700So hetet tlant van promissioen[1]
Dat lant dat hi beloefde hem
Noch hetet tlant van iherusalem
Dat onse erve es ende onse belof[2]
Noch later ons god here warden of
1705Al heb wiit mit sonden verbuert
Sarray die vrouwe die ghenatuert[3]
Van liive was ende scone wiif
Ne hadde nochtoe in haer liif
Nie kint ghehatd als ict vernam
1710Doe seide soe tot abram
Du salt te minen ioncwive[4] comen
God hevet mi kintdragen benomen
Agerre ic gheves di orlof
Ende winne mi ∙i∙ kint daer of
1715Huwelic was doe bekant
Vor theilichste leven datmen vant
An agerre so weetmen wel
So wan abram ismael
Siin gheslachte dat sal comen
1720Dus eist bescreven van hem somen
Hier na entie werelt dwingen
Harde sere mit fellen dingen
Papen sellen si te sticken houwen
Ende vercrachten oec die vrouwen
1725Hare paerde ende hare beesten mede
Sulsi stallen inder heiliger stede
Aldus sullen si wreken die sonden
Vanden vulen kerstiin honden
DDaer na sprac got tabrame den bouden
1730Ic sal diin geslachte menichfouden
Al hietstu teerste abram
Du salte nu hieten abraham
Ende diin wiif die hiet sarray
Sal heten sarra oec bedi
kolom b
1735Want siin gelove vaster was
Oec seide hi siit seker das
Van hare sal ic di geven ∙i sone
Abraham lǒech ende neech[5] om tgone
God gheboet hem daer ter stede
1740Dat hi ember dat kint besnede
Dat dede abraham gherne ende wel
Abraham nam ismael
Ende daer toe al sine meisiniede
Ia datmen vant van manne diede[6]
1745Doe was hi out dats waer
Negen ende tnegentich iaer
Ende ismael ∙x∙ iaer ende drie
Daer na so versach[7] hie
Daer hi voer sine dore sat
1750Drie manne comen in ∙i∙ pat
Drie ingle warent in mans gedane
Abraham liep hem ane
Drie sach hire ende anebeder enen
Nu merct wel wat dit wille menen
1755In drie personen ∙i∙ god
Salmen anebeden gods ghebod
Deen sprac ten naesten iare
So sal ic weder comen hare[8]
Ende sarra sal hebben ∙i∙ kint
1760Sarra lǒech[9] ende hoerde gint[10]
Want si waren beide out
Hare gebrac[11] die rechte scout[12]
Die vrouwen ghelden tharen dagen
Also lange alsi kint mogen dragen
1765Ende seide nu als ic van dagen
Ben verout sal ic kint dragen
Ende miin here es kerle[13] mede
Doe seide dingel daer ter stede
Twi lǒech sarra dar si stoet
1770Achter die dore ende verstoet
Dat soe kint sal dragen hier naer
Es dat gode te doene yet swaer
Sarra loghenets[14] van van[15] vare[16]
Mar dingel sprac tehare
1775Du daets ende wes seker van dien
Dat ic di seide sal ghescien
Sarra lǒech om dat soe soude
∙I∙ kint dragen in haer oude
Want soe hadde ∙xc∙ iaer
- ↑ promissioen: In de uitdr. ‘DAT LANT VAN PROMISSIOEN(E)’ (ofra. fra. terre de promission), d. i. het land van belofte, het beloofde land, Kanaan.
- ↑ belof: het beloofde, dat wat beloofd is
- ↑ ghenatuert: Een bep. natuur hebbende, bep. kenmerken vertonende gesteld, geaard.
- ↑ ioncwive: benaming van een jonge vrouw uit de mindere stand, zoals joncvrouwe, een jonge vrouw van goede geboorte. Bij uitbreiding dienstmaagd, dienstbode in het algemeen iedere vrouw die voor loon arbeidt.
- ↑ neech: van negen: neigen, zich voor God verootmoedigen
- ↑ manne diede: mansvolk
- ↑ versach: van versien: zien, In het oog krijgen, (plotseling) zien.
- ↑ hare: hire (hier) aangepast omwille van het rijm
- ↑ lǒech: vanaf folio 11v wordt in oe klanken soms een symbool tussen O en E toegevoegd. Hier voorgesteld als een omgekeerd boogje boven de O.
- ↑ gint: gene
- ↑ gebrac: van gebreken, hier in de zin van ontbreken, niet aanwezig zijn
- ↑ scout: schout d.i schuld, verplichting, datgene waarop iemand recht heeft, oorzaak, grond, reden
- ↑ kerle: man, hier met de conotatie van ouderdom, hoge leeftijd.
- ↑ loghenets: van logenen: loochenen
- ↑ van: tweemaal geschreven fout van de kopiïst
- ↑ vare: Erg, ernstig, hevig, diepgaand