Ende seiden wilde hi hem besinden[1]
kolom a
So mochthi te sine bede tiden[2]
2655Doe dede die sone entie vader
Haer volc besniden all gader
Hem selven besneden si
Symon ende oec levi
Haer broedre quamen tien stonden
2660Doet volc niet wanden[3] wouden
Ghenesen gincsire ende namen si harnasch[4] an
Ende sloegent al dat was man
Ende namen hare zuster dina
Die andre broeder quamen daer na
2665Ende roefden tgoet dat was ginder
Doe namen si wiif ende kinder
Dit was harde leet den vader
Ende scalt[5] die broedre bedegader
Omme dat volc over hem soude clage
2670Ende bi aventure[6] dau lagen[7]
Hem entie sine ende slaent aldoot
Up ∙i∙ wile clene ende groot
Mar god vertroestene wel
Ende hietene varen te betel[8]
2675Omme dat hi wonen soude daer
Ende maken ∙i∙ scone outaer
Ende hi suverde sine liede
Doe besach hi sine meisinide
Labans afgode van sichem
2680Hevet hi vonden onder hem
Die groef hi algader onwerde[9]
Onder ∙i∙ boem indeerde
Sider[10] daer na over lange tiit
Ontdalfse die coninc daviit
2685Ende smalt gout tenen gewerken[11]
Om te maken ons here kerke
Iacob voer in betel
Tvolc ne dorst hem niet volgen wel
∙I∙ outaer maecti sonder waen
2690Daer hi di lederer[12] sach staen
In sinen slaep daer te voren
Nu merct vort so mogedi horen
Datmen bi namen betel el
Anders hier dan israel
Daer na ginc in pinen[13] siin wiif
Rachel ende verloes haer liif
Van haren sone beniamin
Iacob was droeve in sinen sin
Begraven was soe van hem
kolom b
2700Inden wech van betlehem
∙I∙ steen sette hi up tgraf
Die noch niet en es daer af
Doe voer hi toten vader ysaac
Die nochtoe levede ende sprac
2705Alse hi gheleeft hadde ∙c∙ iaer
Ende lxxx dat es waer
Starf hi heilichlike ende wel
Esau ende oec israel
Groevene in die aghedochte
2710Die abraham te voren cochte
Na svader doot si bede scieden
Die broedere met haren lieden
Want si bede doe rike waren
Esau es in edom gevaren
2715Van hem quam gheslachte hoge
Menich coninc menich hertoge
Die ic achter moet laten bliven
Ende moet van iacoppe vort scriven
Daer dat heilighe vleesch af quam
2720Datten duvel die macht benam
Tien tiden leesmen dat was
Promotheus ende atlas
Daer die poeten vele af liegen
Die tvolc met favelen bedriegen
2725Si scriven dat prometheus maecte liede
Nu hort waer bi dat dit ghesciede
Hi maecte beeldekine die gingen
Bi sinen sonderlingen dingen
Hi was die tfingerliin[14] visierde
2730Ende die hant daer mede versierde
Mar yseriin so was dat siin
Hi hiet dragen dat vingerliin
Anden vingher dat was siin raet
Die naest den clenen vingher staet
2735Hi heeft die adre[15] dies gheloeft
Di al an die herte hoeft[16]
Tien tiden so lese wi dus
Was ceres ende tricholnius
Die oec een was van den godinnen
2740Soe leerde den grieken coren winnen
Twalef iaer eer ysaac starf
Ende eer rachel mede verdarf
So wast datmen ioseppe vercochte
Nu hort hoement toe brochte
- ↑ besinden: van zich besinnen: (ergens op) bedacht zijn, gedenken.
- ↑ te sine bede tiden: zijn verzoek vervuld zien, in zijne verwachtingen niet beschaamd worden, mogen vertrouwen op (de inwilliging van) het verzoek.
- ↑ wanden: overgaan in of tot
- ↑ sijn harnasc anenemen: Zich bewapenen
- ↑ scalt: van schelden
- ↑ bi aventure: misschien, toevallig
- ↑ lagen: Iemand lagen leggen, hem belagen, op hem loeren, een gelegenheid zoeken om iemand onverwachts te overvallen.
- ↑ betel: Betel (Vulg./Hist.Schol. Bethel), stad in Efraïm, 17 km ten noorden van Jeruzalem. Zowel Abraham als Jakob richtten hier altaren op ter ere van God. bijbel: Gn 12:8, Hist.Schol. Lib.Gen. Cap.XLIV
- ↑ onwerde: Op eene smadelijke, hoonende, vernederende, verachtelijke wijze smadelijk.
- ↑ sider: Later, daarna, naderhand, op een later tijdstip.
- ↑ gewerken: Maaksel, werk, fabrikaat, vooral bouwmateriaal, bouwstof, stof
- ↑ ledere: ladder
- ↑ ginc in pinen: beviel, baarde
- ↑ vingerliin: vingerring
- ↑ adre: ader
- ↑ hoeft: van hoeven: behoeven
