Pagina:Van Maerlant, Rijmbijbel (Hs 10B21, 1332).pdf/68

f26v

Der sonne het smalter voren kolom a
⁴³³⁰Wie soet at als wiit horen
Het gaf hem inden mont smake
Dat hi begerde van alrezake
Moyses hiet doe met gewelde
Dat nieman over nacht en helde
⁴³³⁵Dies en liet siis niet temin
Sanders dages vonden sire in
Den worm ende dat broot verrot
Merct hier an wat vertoget^[1] god
Manna dats die reyne marie
⁴³⁴⁰Die soete maget entie vrie
Die worm die uten brode wies
Dats ihesus vleesch nu merct dies
Quam sonder vader van marien
Dits tghelove sulle wi lien^[2]
4345Ses daghe ter weke quam dit broot
Ende upten vridach alst god geboot
Gaderden si ii dage spise
Ende doene rottet in gere wise
Des saterdages dur hare vieren
⁴³⁵⁰Ne dauwet geen indere manieren
Doe gheboet god moyses
Dat hi soude houden des
Dat men gedochte embermere
Wat brode dat hem gaf onse here
Moyses dede daer siin gebot
Aaron nam ∙i∙ goudinen pot
Daer hi dat manna indede
Manna bediet hier tere stede
Ihesus ende die pot marien
⁴³⁶⁰Hi ruste in hare sulle wie lien
Alse manna dede in die cruke
In hare herte in hare buke
Ende hi en sciet niet van hare
Gheliker wiis datmen dare
⁴³⁶⁵Manna hilt inden potte sochte
Datmens embermeer gedochte
Bi deser spise wet vor waer
Leefde dat volc ∙xl∙ iaer
Weltiit so die columme van viere
⁴³⁷⁰Des dages wert in swercs maniere
Ende henne ginc volgeden si mede
Ende daer soe stont ter selver stede
Sloegen si doe haer ghetelt
Dus quamen si met gewelt
⁴³⁷⁵Aldure die woistine van sin kolom b
In ∙i∙ stede hiet rafadin
Water gebrac hem als ic lese
Doe clageden si op moysese
Hi sprac toten here wat sal ic doen
⁴³⁸⁰Dit volc en laet mi niet geroen^[3]
Si sellen mi stenen harde saen
Doe liet hem onse here verstaen
Dat hi die oudste name gemene
Ende ginge toten marberstene
⁴³⁸⁵Vander montaengen^[4] daer bi
Die oreb heet dats synai
Ende hi den steen soude slaen
Daer soude water ute gaen
Aldus ghescieden daer die dingen
⁴³⁹⁰Moyses hiet twater proevingen
Want gode proeveden si dare
Ende vragedem of hi met hem ware
In rafadin leiden si haer strec^[5]
Die heidine van amalec
⁴³⁹⁵Om debreusche te verslane
Moyses coes uut ic wane
Om te vechten iegen him
Uten gheslachte van neptalim^[6]
Ioachim nam hi ende iosue^[7]
4400Ende gaf hem volcx vele me
Die hilt hi inden pauwelione^[8]
Ende selve moyses die coene
Clam up ons heren berch tehant
Ende nam ∙i roede in siin hant
⁴⁴⁰⁵Aaron ende hur marien man
Sire zuster ware mede dan
Alse moyses uphilt die hande
So verloren die viande
Ende als hem die macht ontvel
⁴⁴¹⁰Verloren die van israel
Aaron en hur dit vernamen
Rechten ∙i∙ steen up te samen
Ende ondersetten sine hande daer
Want si waren van ouden swaer
⁴⁴¹⁵Dus hilt hise up tote ander stonde
Dattie sonne sinken begonde
Ende iosue dreef hare veerde
Die amaleciten metten sweerde
God hiet moysesse gaen bescriven
⁴⁴²⁰Ende seide ic salt verdriven

1. vertogen: Tonen, doen zien, openbaren, doen zien met het oog van de geest
2. lien: bekennen een vertrouwelijke mededeling doen inzien verklaren vermelden zich beroepen vertrouwen toestemmen getuigen
3. geroen: Rusten, tot rust komen ook ophouden met iets.
4. montaengen: berg, gebergte
5. strec: strik, hinderlaag
6. neptalim: Naftali (Vulg. Neptalim Hist.Schol. Nephtalim), stam van Israël.
7. iosue: Jozua of Jehosjoe'a is een bijbelse figuur, naar wie het bijbelboek Jozua is genoemd. Zijn naam betekent God is zijn hulp of God, de Redder. Jozua was de zoon van Nun, uit de stam van Efraïm, en werd na de dood van Mozes de leider van Israël.
8. pauwelione: Tent, ook veldheerstent.