Deze pagina is gevalideerd
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
ZAND EN DUINEN.
Blonde duinen,
Weest gegroet!
Sints ik dartelde op uw kruinen
Min ik u met vol gemoed.
Allerwegen
Langs het strand,
Blinkt gij me als een bolwerk tegen
Van mijn dierbaar vaderland.
Niet maar dagen –
Eeuwen lang
Dreigen zee en stormwindvlagen
Vruchtloos u met ondergang.
Onbezweken
Bleef uw zand,
Om ook hier gestâag te spreken
Van een trouwe Vaderhand.
Blonde duinen,
Weest gegroet –
Wekt steeds op uw blanke kruinen
Die gedachte in ons gemoed!
Zoo spreekt een onzer vaderlandsche poëten, de heer S.J. van den Bergh, en zeer teregt brengt hij een groet