sage, ze met wijn vermengd had en er den sater[1] gevangen genomen heeft. Van hier trok hij in twee marschen, waarin hij tien parasangen aflegde, tot Tyriaeon, en bleef daar drie dagen. De Cilicische koningin verzocht Cyrus, zooals men vertelt, haar het leger gedurende eene parade te toonen. Hij willigde haar verzoek in en hield een parade van het Helleensche en Perzische leger op de vlakte. Den eersten beval hij zich volgens hun gebruik in slagorde te stellen, en iederen aanvoerder, zijne soldaten te scharen. Zij stelden zich vier man diep, den rechter vleugel onder bevel van Menon en de zijnen, den linker onder dat van Clearchus, en de overige aanvoerders stonden in 't midden. Het eerst hield Cyrus een parade van de vreemde troepen, die in eskadrons en rotten voorbij marcheerden. Daarna monsterde hij het Helleensche leger, voor welks front hij in een open wagen, in gezelschap der Cilicische koningin, in een dichten wagen gezeten, voorbij reed. Alle Hellenen droegen stalen helmen, purperroode rokken, beenharnassen en gepoetste schilden. Nadat hij allen voorbijgereden was, liet hij den wagen vóór de slagorde stilhouden en door den tolk Pigres aan de aanvoerders der Hellenen zeggen: dat het geheele leger met vooruitgehouden schild oprukken moest. Deze deelden het den soldaten mede, de trompet gaf het teeken, en nu ging het in de voorgeschreven houding voorwaarts.
Toen hierop hun marsch, waarbij zij het krijgsgeschreeuw aanhieven, sneller werd, ging hij vanzelf in vollen ren over en richtte zich naar de tenten. De barbaren schrikten hiervan zeer, de Cilicische koningin vluchtte uit haar wagen, de zoetelaars lieten hunne waren in den steek en liepen weg, en de Hellenen keerden lachend naar het leger terug. De koningin bewonderde den glans en de orde van het leger; Cyrus echter verheugde zich op 't gezicht van den
- ↑ Silenus. Zie over de sage van Midas en Silenos: Lubker. Reallexikon, art. Midas.
