monde van Clearchus: „Noch toen onze troepen verzameld werden, noch later op marsch waren wij van plan tegen den koning te vechten. Maar Cyrus vond, zooals ook gij heel goed weet, allerlei voorwendsels èn om ons hierheen te brengen èn om u geheel onvoorbereid aan te vallen. Daar wij zijn plan eerst hoorden, toen hij zich reeds in gevaarlijken toestand bevond, bracht de angst voor goden en menschen er ons toe een man, door wien wij ons te voren weldaden hadden laten bewijzen, niet te verraden. Nu echter Cyrus dood is, betwisten wij den koning zijn regeering niet, en er is geen reden waarom wij zijne landen zouden willen verwoesten; integendeel zouden wij gaarne, als niemand ons hinderde, naar ons vaderland terug trekken. Tegen hem echter, die ons aanvalt, zullen wij ons met hulp der goden trachten te verdedigen; maar behandelt men ons vriendschappelijk, dan zullen wij al het mogelijke doen om ons ook hierin niet te laten overtreffen."
„Deze verklaring," zeide Tissaphernes, „zal ik den koning overbrengen, en u zijn antwoord bekend maken. Totdat ik terugkom dure de wapenstilstand voort, en wij zullen u levensmiddelen verschaffen." Den volgenden dag kwam hij echter niet, en de Hellenen begonnen reeds bezorgd te worden. Maar den derden dag kwam hij en zeide, dat hij van den koning de toezegging gekregen had, de Hellenen behouden terug te geleiden, ofschoon velen daarin tegen hem waren, op grond dat het den koning onwaardig was zijne vijanden zoo rustig weg te laten trekken. „En nu," zeide hij tenslotte, „kunt gij u van ons de verzekering laten geven, dat wij u in een bevriend land zullen brengen, levensmiddelen verschaffen, en een veilig geleide naar Hellas zullen bezorgen. Daar, waar wij niets kunnen koopen, zullen wij u uit de omliggende streek datgene laten nemen, wat gij noodig hebt. Gij moet ons van uwen kant zweren, vreedzaam door ons land te trekken, en waar wij u geen
