Moriaantje zo zwart als roet
| < Portaal:Muziek |
Moriaantje zo zwart als roet is een Nederlands kinderlied Het is een vertaling van een Duits gedicht dat geschreven is door Heinrich Hoffman in 1845 met de titel: De geschiedenis van de zwarte jongens ( Quest, Sept. 2014 nr 127, P101) . De oudste vindplaats van het liedje is de handschriftencollectie van het Bureau van het Nederlandse Volkseigen (verzameld rond 1850).
Zoals gebruikelijk bij volksliedjes, liedjes die mondeling worden overgeleverd of in de traditie van de actieve zangbeoefening staan, kent ook dit liedje tekstvarianten.
- Moriaantje zo zwart als roet
- ging uit wandelen zonder hoed.
- En de zon scheen op zijn bolletje
- daarom droeg hij een parasolletje.
Versie 1
- Toen hij 's avonds naar huis toe kwam
- kreeg hij een lekkere boterham.
- Maar die lustte hij nu niet meer
- want zijn bolletje deed zo'n zeer!
Versie 2:
- 't Parasolletje was te duur
- daarom ging hij naar de schuur.
- Maar de schuur die was gesloten
- daarom ging hij naar de boten.
- Maar de boten begonnen te roeien
- daarom ging hij naar de koeien.
- Maar de koeien begonnen te schoppen
- daarom ging hij naar de poppen.
- Maar de poppen begonnen te slaan
- daarom ging hij naar de maan.
- Maar de maan begon te draaien
- daarom ging hij naar de haaien.
- En de haaien aten hem op
- maar dit liedje was maar een mop.