wouden wy ons selven te hooghe loven ende prijzen. Wy sullen noch meer segghen, namelick dat het den Keyſer belieft heeft ons doe der tijt wt den leger te ontbieden als hy voor ulieden, mijne Heeren, woude verclaren, dat hy begheerde alle zijne Coninckrijcken in de handen van den Coninc zijnen sone over te setten, ende dede ons so groote eere aen dat hy so een heerlicke ende solemnelicke acte niet en woude begaen in onsen afwesen, ja dat meer is, hy heeft hem selven willen verthoonen in uwe vergaderinghe, leenende op ons, van weghen zijner swackheyt: d'welck veele doe ter tijdt daer voor hielden, als dat ons groote eere daer door soude gheschiet zijn.
Maer oft nu soo ware, dat de Coninck na dien tijdt ons soude eenige eere bewesen hebben, nochtans wy en sien niet hoe dat hy daerom eenich voordeel over ons can hebben, dewijle dat hy teghen alle recht ende redene, ja teghen zijnen eyghenen eedt ons heeft onghetrouwelick de selve willen benemen. Want so veele als de ordre aengaet, dewijle dat de Keyfer metgaders de collegie van de Ridders ons hare stemmen hebben ghege-
