EEN LEIDSCH STUDENT.
I.
Niemand verwacht van mij studenten-typen. De auteur, die de specialiteit had van dergelijke schetsen, bestemde ze, zoo mijne herinnering niet faalt, voor een bepaalden kring, en wat mij aangaat, ik ben even incompetent ze te beoordeelen als na te volgen… en om terstond alle verwarring en alle teleurstelling te voorkomen, haast ik mij met de waarschuwing, dat de student, die hier zal worden opgevoerd, niet eens zou kunnen gegeven worden als type van de studenten zijner eeuw; want hij studeerde te Leiden onder exceptioneele omstandigheden, die hem als vanzelf afzonderden en onderscheidden van de overige jongelieden. Zijn later leven behoort tot het gebied der geschiedenis, doch op hetgeen ik kon te weten komen van zijne faits et gestes in zijne »jonge jeugd" en academietijd, stel ik mij voor een weinigje te fantaseeren, zooveel in mijn vermogen is, met getrouwe weerspiegeling van het kostuum en den geest van zijn tijd, en niet zonder acht te nemen op zijn karakter en hoedanigheden, zooals die zich later hebben getoond en ontwikkeld. Wie lust heeft mij daarbij te volgen, voere ik allereerst buiten Leiden, naar de zijde van Rijnland, op een van die weelderige najaarsdagen, zooals de September-maand er ons enkelen schenkt, om menigen guren lente- en schralen zomerdag goed te maken. Tot landelijke stilte en rustig natuurgenot nood en wij u echter niet. In het oud Hollandsche dorpje Valkenburg, waar wij u heenleiden, is zij heden niet te vinden; zij is vervangen door al het rumoer en gejoel en geraas, dat van dichte drommen dooreen wriemelende menschen en af- en aanrijdende wagens en paarden onafscheidelijk
