( 115 )
werd; maar een ander regt dat der verkrijging, blijkt uit het navolgende:
Anno 1505. Zoo was ik, henrica van erp vrou op de Dijnsel met die kelweerster (kelderbewaarster) lunenborch, van der haer en Joffer van voerde, en wi hadden onzen Pander mede jan van wulven, loeff Scout van Seist, jacob van zuilen van blickenborch; dirk gijsberts soen, thonis hendriks soen, buer en Geregts luden van Zeijst. En sij eerden die voore op rondom ons land, en de Pander en de schout mit die bueren sloegen haer hant aan die paerd, en doe hielden si die ploeg een stuck weghs, en gingen mede om so langh hent al: dat land rondom die voore geëerd was. (1)
Zoodanig eene geèerde veer om een stuk land, was dan ook nog in lateren dagen voldoende om het algemeene land tot een bijzonder te maken, en hetzelve vrij te waren te- gen de schaapsdriften. Immers toch, wil een landman , in sommige streken van ons land, niet langer den schaapherder op zijn land hebben, hij zet er den pleeg in, trekt er eene voor door, en dit is voldoende om den schaapherder te weren, al had hij ook zijn wettig regt van schaapsdrift over dezen grond.
Nog kunnen wij niet voorbij van een oud gebruik, in sommige boerewoningen, onder Barneveld, melding te aken, om met een hoorn het middag uur te verkondigen. Onder anderen vindt-dit nog op de Barn onder Barneveld plaats.
Ook verhaalde ons een landrnan dat men hier den naam van Barnevelt, of van Bar of dor-veld, of van Beeren veld afleidde, omdat men, in de gewone Veluwsche ee ha dit dorp of Barrevelt, of Berevelt noemt.
(1) Zie matth Anal. vet. aevi, Tom 1, pag. 95 en 97.
