Pagina:De Katholieke Illustratie vol 001.pdf/50

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

40

uider stem de pauselijke breve van 17 Mei voor. Daarna hief de celebrant den lofzang Te Deum aan, het hulsel viel van de schilderij , de groote klok van St. Pieter werd geluid en de kanonnen van den Engelenburg werden gelost. Met het daaropvolgende gebed, waarin de namen der zaligverklaarden voorkomen, is de eigenlijke plegtigheid afgeloopen. De daarna volgende Mis de S. S. Trinitate is slechts eene Mis van dankbaarheid. Er waren bij deze gelegenheid twee muziekkooren die afwisselend werkzaam waren.

Men zag bij deze plegtigheid nog minder vreemde prelaten dan bij het feest in St. Jan; er waren zelfs geheel geen fransche bisschoppen meer tegenwoordig; een bewijs dat ook deze de terugreis reeds weder hadden aanvaard.

Het Eeuwfeest te Rome. Volksfeest te St. Piero in Montorio op den Janiculus van wege de stad aan de vreemdelingen gegeven.

Morgen zal ook ik de eeuwige stad verlaten, zoodat het de laatste brief is, dien gij van mij ontvangt. Het zal ook welligt de laatste zijn, dien ik te Rome schrijf; wie mag zich voorstellen dat hij tweemaal in zijn leven, het moge kort of lang duren, zoodanig voorregt zal smaken? Ik zeg de stad met weemoed vaarwel; want binnen hare muren heb ik de zoetste oogenblikken mijns levens gesmaakt, het schoonste, het gedenkwaardigste feest gevierd, dat de godsdienst kan aanbieden. Moge God de stad in Zijne hoede nemen en haar bewaren voor de vijanden der Kerk , die er reeds de schendige handen naar uitsteken. Moge Hij ook Pius IX in Zijne hooge bescherming nemen, den priestervorst, die der Kerk en zijne eeuw tot sieraad strekt, en wien gewis, wanneer de woelingen van het ongeloof en de revolutie onzer dagen eenmaal zullen hebben opgehouden, door de nakomelingschap de titel van Pius den Grooten zal worden gegeven. Mogen ook de Katholieken van Nederland steeds voor Rome blijven wat zij thans zijn: brave, getrouwe kinderen van onze Moeder de heilige Kerk.

Vaarwel